5 april: Ein Holländisches Vitaminchen.

Nog één keer kom ik terug op de fantastische dag die wij met mijn broer en schoonzus beleefden in het Emsland.
Na ons bezoek aan de Marktkauf zochten we het centrum van Meppen nog even op.
Drie eeuwen voor onze jaartelling woonden hier al mensen: er zijn in de omgeving een aantal hunebedden en grafheuvels te zien van de Trechterbekercultuur.
In 1360 kreeg het stadje stadsrechten.

….2 rivieren …

Het is een twee-rivierenstad: in Meppen mondt de rivier de Haase uit in de Ems. De naam Meppen betekent ‘aan de mondingen’ wat is afgeleid van het Nederduitse woord ‘mappi’ of ‘mappe’, dat als mond kan worden vertaald. De Ems en de Haase waren belangrijke verkeers- en handelswegen door het gevaarlijke Bourtanger Moor (moeras). Langs de oever van de Ems liep de middeleeuwse handelsweg die van Münster naar Norden leidde langs de oever van de Ems; Duitse historici noemen die weg die Friesische Strasse.
Er is niet heel veel ouds meer over in de stad: alleen het stadhuis op het marktplein en het punt waar de Haase in de Ems stroomt.

Aan het einde van de dag zouden we met elkaar gaan dineren en daarover waren we het direct eens: “En dan gao’we ’s aomnds eten bij Robben”.
Robben staat voor ‘Gasthof Robben’ in Hebelermeer, het dorpje dat een grensovergang vormt met Zwartemeer.
Daar kegelden en aten we als ome Jo de familiedag organiseerde.
‘Robben’ ís zo’n adres waarvan je weet dat het altijd goed is.
De dames en heren van de bediening waren duidelijk gewend aan Nederlanders.
Ze verstonden niet alleen Nederlands, maar vroeger ook of we bij ons eten ook ‘ein Holländisches Vitaminchen’ wilden.
De dame zei op onze vragende blik met een knipoog ‘Mayoneeese!’
Tuurlijk.
Over het eten kan ik kort zijn: verrukkelijk, we hebben genoten.
Kijk maar eens op de menukaart, dan weet je vast al wat ik besteld heb: hierbij een link naar de website van Robben.

Toen ik even naar de wc moest kwam ik in de foyer van het hotel en daar hing een oude kaart waar ‘Colonie Hebelermeer 1880’ op stond. Daar kom ik natuurlijk niet zomaar voorbij: ik bestudeerde de kaart en bekeek de andere foto’s uit de geschiedenis van het etablissement.
Ik kwam er achter dat het gebouw al 175 jaar een soort herberg-functie heeft: het was vroeger een Gastwirtschaft.
Het dorp Hebelermeer ligt midden in het Bourtangermoor. Meer weten over de interessante geschiedenis van dit gebied? Hierbij een link naar het artikel Bourtangermoeras op Wikipedia.

Henk en ik besloten het etentje met een kop koffie, zoals het Vrieswijk betaamt; de kouwe kant nam ijs.
Tot mijn grote verrassing vond ik bij mijn koffie een schaaltje kandij-klonten.
“Waar doet ons dit onmiddellijk aan denken?” vroeg ik aan mijn broer.
“Oma Vrieswijk!”
Wij kregen van oma altijd zo’n ‘klont-in-de-mond’ voor we de terugreis vanuit Klazienaveen naar Hoogersmilde begonnen.
“Veur underweg. Doaoaoag!”
Dat maakte het cirkeltje op deze familiegeschiedenisdag rond.