Vanmorgen las ik op ‘Dit is Roden’ een leuk item dat ik je niet wil onthouden.
Gisteravond waren de Roden Girl Choristers in het Jeugdjournaal. Dit was de inhoud van het artikel:
Twee koorleden, Jasmijn en Janna hadden zelf de NOS benaderd; aanleiding was hun deelname aan de indrukwekkende Matthäus Passion-concerten onder leiding van Johannes Leertouwer.
De meisjes werken mee aan een reeks bijzondere uitvoeringen en sluiten deze reeks morgenavond af in Utrecht. Een schitterend podium voor het koor en een prachtig voorbeeld van eigen initiatief en muzikaal talent!
Je kon via een link naar het specifieke fragment op het Jeugdjournaal. Ook even bekijken? Klik hier.
Meer weten over deze bijzondere ‘choristers’? Hierbij een link naar hun website.
Gisteravond werkten we als Cantorij Roden mee aan de Goede Vrijdag-viering in de Catharinakerk.
We zongen veel liederen en moesten goed opletten. Zingen we dit meerstemming? Of één-stemmig? Welke coupletten zingen wij als cantorij alleen? En wanneer alleen de vrouwen?
Verder was ik lichtelijk nerveus voor het stuk waarop ik zo hard had geoefend ‘O Traurigkeit, o Herzeleid‘.
Dat ging verbazingwekkend goed! Volgens Karel hadden we het nog nooit zo goed gezongen. ‘Echt knap’ schreef hij in de app die we vanmiddag kregen ‘want zo’n meerstemmig motet is geen sinecure. ‘ Die steken we in onze zak!
Verder stelde hij vast dat hij en dominee Sybrand van Dijk er een ‘eigen Johannes Passion’ van hadden gemaakt en dat was precies wat er gebeurde: het Johannesevangelie werd gelezen, afgewisseld met gebeden en bijpassende liederen.
In de dienst werd iedereen in de gelegenheid gesteld om een bloem te leggen op het kruis, dat was gemaakt van takken en rozenblaadjes.
Hiernaast zie je een afbeelding van dat kruis; ik mocht van de koster na de dienst even op de preekstoel staan om de foto te maken.
Terugkijken/terugluisteren?
Ka via Kerkomroep en via het You Tube-kanaal van onze kerk.
Vandaag is het Stille Zaterdag.
Gerard en ik waren uitgenodigd om langs te komen bij Bea Sportel.
Zij en Peter hadden hun huis van 11.00 – 15.00 u opengesteld: daar kon je kruiswegstaties bekijken.
Het waren 15 door haar geselecteerde zeefdrukken uit het werk van haar partner Peter Gerrits die zij had voorzien van een korte beschrijving/gedicht; haar impressie van het laatste stukje van de goede/stille week met als rode draad het verhaal vanaf Getsemané tot en met de graflegging.
We zagen een lange rij werken van Peter waar we zo op het eerste gezicht geen ‘beeld’ van de kruisweg bij hadden, maar we kregen een klein boekje met verklarende teksten; daarnaast ging Bea met ons bij de zeefdrukken langs en legde aan ons uit welke aspecten van het kunstwerk zij verbond met het lijdensverhaal.
Het verdiepte deze stille zaterdag.
Peter en Bea: bedankt!
Geef een reactie