Met het mooie weer van de laatste tijd hebben Gerard en ik regelmatig een feestje waarbij een barbecue wordt aangestoken.
Lekker!
Maar niet ieder weekend.
Dit weekend vierden we gisteren de 70e verjaardag van schoonzus Fijkje met een groot feest en zelf zouden wij vandaag met onze kinderen alvast Gerard’s verjaardag vieren.
“Bij Fijk krijgen we vast een barbecue, laten wij dan iets anders doen.”
Wij bedachten een ’tapas-maaltijd’; niet één maaltijd maar verschillende rondes met kleine hapjes.
Toen iedereen was gearriveerd waren we met z’n negenen: Jon’s zus Lily is een weekje over uit Engeland en schoof gezellig aan.
Rond 11.00 uur begonnen we met koffie met ‘Tante Lammie-kwarktaart‘ met mandarijntjes.
Het was warm en er werd geopperd dat ‘wij nog wel ergens supersoakers hadden’.
Dat verbaasde mij, want ik zou niet weten waar die dan zouden moeten liggen.
Ze werden dan ook niet gevonden, maar de dames vonden wel een grote krat met oud buitenspeelgoed dat onmiddellijk zorgde voor een enorm kabaal en even later kwamen er al zeepbellen voorbij drijven, geblazen door iemand die ‘Kijk! Zo’n potje!’ had gevonden.
Een grote zak met oude knikkers had het leukste effect: de knikkers werden er met handenvol tegelijk uitgehaald en benoemd.
“Dit waren blauwtjes! Deze kwamen uit Denemarken! Bonken, gewoontjes, stuiters, er kwam van alles naar boven.
“En weet je nog wel dat je dan met je voet…..” zei één van de mannen. Dat bracht bij de dochters weer andere herinneringen naar boven.
“O! Dus jij was zo’n jongetje dat alles weer moest bederven….!’
Ondertussen kwamen de tapas-gerechtjes voorbij, soms vergezeld van opdrachten.
“Schoteltje bewaren. Servetje niet weggooien. Soep zelf even uit de keuken ophalen.”
Hartige groentetaart, tonijnsalade, kibbeling, gehaktballetjes, brusschetta, fruitstokjes…….wat heerlijk en wat gezellig.
We besloten de tapas-maaltijd met een ronde ‘ijsjes’: mini-magnums.
Natuurlijk hebben we ook een aantal pauzes ingelast.
Verhalen verteld over wat er allemaal weer gebeurd is de laatste maanden; zelfs als je regelmatig met elkaar belt en afspreekt is er altijd nog van alles te bespreken.
We moesten er trouwens echt wel om denken dat we af en toe Engels praatten of dingen even vertaalden voor Lily; Nederlands is echt niet te volgen als je Brits bent.
En hadden we bij Fijkje zaterdag ook een barbecue?
Nee.
Haar kinderen hadden zelf een lopend buffet georganiseerd!
Ook heerlijk.
En ook gezellig, want schoonzusjes.
“Hoe was het in Zweden? Is die ook zwanger? Was je op vakantie? Wanneer hebben we eigenlijk weer schoonzusjesdag…”
Wat je eet is eigenlijk helemaal niet zo belangrijk.

Geef een reactie