Gisteren was het een super-hete dag.
Boven de dertig graden, eigenlijk te warm om te fietsen naar Groningen.
Maar ik koos er toch voor om op de fiets te gaan; ’s morgens is het namelijk GEWELDIG om een uurtje te fietsen voor het werk aan, die warmte in de middag nam ik op de koop toe.
Maar ik nam wel voorzorgsmaatregelen: voor ik op de fiets stapte om 16.10 uur vulde ik mijn lege karnemelk-beker met koud water en die deed ik los in mijn fietstas, zodat ik hem zo kon pakken.
Ik nam mij voor om drie drinkpauze’s in te lassen en dan even in de schaduw van een boom bij te komen.
Halverwege de middag kreeg ik een app van Gerard: “Als het nou niet gaat kom ik je ophalen.”
Wat lief. Ik appte terug dat ik het zou proberen tot het Heijmanscentrum, als het dan niet goed ging dan zou ik hem bellen.
Maar ik belde niet.
Er zijn grote stukken op de fietstocht waar bomen voor de nodige schaduw zorgen en met de drink/rustpauzes was het goed te doen. 
Maar ik zweette me wel ongans en had een hoofd zo rood als biet.
Toen ik door Peize fietste was het 17.00 uur en voor het nieuwsbulletin aan was er een spotje waardoor ik gloeide van trots.
Wil je het even bekijken/beluisteren? Hierbij een link naar de website van NOISE waar de campagne van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat nog op staat.
Daar vind je ook het filmpje waardoor ik bij het beluisteren ging gloeien.
Een trots gevoel? Da’s zo gefietst!
Dit is de achtergrondinformatie bij de campagne:
We bedenken met z’n allen veel smoesjes om niet te hoeven fietsen. Allemaal belemmeringen die we in ons hoofd enorm opblazen. Een spatje regen wordt een hoosbui, een zuchtje wind wordt een stevige storm. We weten stiekem best dat dit overdreven is. Toch praten we ons eigen gedrag hiermee goed.
Terwijl het juist zo’n trots gevoel kan geven als je ondanks het weer de fiets naar je werk pakt.
Die tas met boodschappen in je fietsmandje zet.
Of je kids met de fiets naar school brengt.
Laat je niet remmen en ga er gewoon voor!
Met deze campagne voor het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat willen we meer mensen op de fiets krijgen voor korte ritjes.
Pak de fiets, dan vervuil je niets. Als het zo superwarm is hooguit je kleren……
Petra1945
Wat goed van je… hopelijk gebruikte je zonnebrandcrème en een zonnehoed?
(Ik draag zo’n Trump-petje. Werkt zo-zo.)
Morgen weer?
Ada
Geen hoedje….ik heb ja een helm!
Willem
Tot begin jaren ’90 had ik werk dat hoofdzakelijk zittend uitgevoerd werd. Veel denkwerk en vaak was je ’s avonds ‘gaar’. het was dan bepaald een genoegen om je even op de fiets af te beulen; je hoofd even leegmaken. De rit was omtrent 19 km waarvan bijna de helft door Arnhem en een kleine 10 km door de polder. ’s Morgens reed ik in noordwestelijke richting en ’s avonds naar het zuidoosten. De wet tot behoud van het chagrijn was, wat windrichting aangaat, voor de volle 100% van toepassing. Met de heersende windrichting in Nederland en dus ook in de Liemers, had je, vooral in de polder, bijna altijd op zowel de heen- als terugweg de wind tegen.
Maar desondanks bewaar ik uitermate plezierige herinneringen aan die fietstochten na werktijd.
Wat uitermate plezierig was, was dat ik me ’s morgens in de sportruimte even lekker kon douchen, zodat je wel fris achter je bureau zat.