Al vanaf het moment dat ik begon met deze website (augustus 2014) zit in mijn mapje met ideeën voor een blog een column van Bert Keizer uit de Trouw van juli 2014.
Wie is Bert Keizer? Ik moest het ook even weer opzoeken: Bert Keizer is filosoof en arts. Wekelijks schrijft hij in Trouw over zorg, filosofie en hun raakvlakken en hij heeft een column in het artsenblad ‘Medisch contact’.
Bert Keizer. Afbeelding: Trouw
‘Wapen u met nuchterheid‘ staat als titel boven het verhaal en het raakte me toen, terwijl er destijds niemand in mijn naaste omgeving kanker had.
In een blauw kadertje stond de tekst: Oncologen kijken erg goed naar uw lichaam, maar nauwelijks naar uw ziel.
De column begon zo:
Hans van den Bosch, 63 jaar, oud verpleeghuisarts en getroffen door een op korte termijn dodelijke kanker schreef een openbare brief aan zijn oncoloog.
Van den Bosch schrijft niet om haar te bedanken voor de wijze waarop zij hem heeft bijgestaan in zijn benauwdste uren, nee, hij schrijft haar een verwijt.
Het gaat hier niet om een tuchtwaardig vergrijp, het zit dieper.
Van den Bosch heeft een dodelijke vorm van kanker.
Hij verwijt haar alleen maar oog te hebben voor zijn woekerende cellen en het daarbij behorende protocol.
Zij had zich moeten afvragen of de behandeling die zij protocolair denkend aan hem voorstelde eigenlijk wel het levenseinde zou opleveren dat hij voor zichzelf onder deze omstandigheden zou wensen.
Daarna volgen er zinnen als:
Wat mij verontrust is dat een dermate zwaar bewapende patiënt er ternauwernood in slaagt om zich een oncoloog van het lijf te houden.
Wat zijn de kansen tegenover dit behandeld geweld van een volstrekte leek, die niet met kennis maar met doodsangst luistert?
Je bent dan volkomen weerloos. Het idee dat je onder deze omstandigheden moet oppassen voor je arts komt gewoon niet bij je op.
en
In een groot behandelcentrum is het heel gewoon dat je door allerlei artsen gezien wordt. Dat heeft tot gevolg dat niemand weet wat deze ziekte voor u als man, vrouw, vader of oma betekent
En als u uitbehandeld bent wordt u naar huis gestuurd. Waar ze u nooit zullen bezoeken. Ze zien een sterfbed als een slechte afloop.
Trouwens, dat moet de huisarts maar doen.
Hij besluit met:|
Wapen u zelf met nuchterheid, neem de tijd voor een besluit over een behandeling, zoek heldere informatie, vraag rond over uw ziekte, zet uw huisarts aan het Googlen of rondbellen. In de woorden van Van Den Bosch “Zwem niet zomaar die fuik in”.
Wil je de hele column lezen? Hierbij een link naar het PDF dat ik er van maakte: Wapen u met nuchterheid
We zijn nu 11 jaar verder en hebben zelf inmiddels al van alles meegemaakt met hematologen, oncologen, cardiologen en andere specialisten.
De column maakte destijds veel indruk op me.
De ernst van het verhaal en het serieuze karakter ervan hebben me lang tegengehouden om er over te schrijven, maar nu komt het er dan toch van.
Het is tenslotte ook maar een advies.
Wapen u met nuchterheid.
Johan Boer
Is dit ontnuchterend?