“Deze moet je ook even lezen. Is leuk!”
Na een avond bij mijn boekenvriendin Jeannette in Woudsend drukt ze mij het boek “De ontgroening van een eerstejaars gepensioneerde” in de handen, geschreven door Jaap Kranenborg.
Zij is al vanaf januari van dit jaar met pensioen en ze geniet er van.
“Die vrijheid: gisteren hebben we beslist dat we morgen op fietsvakantie gaan!”

Het is inderdaad een aangenaam boek.
Jaap heeft een makkelijke schrijfstijl en neemt je mee in het leven van iemand die net met pensioen is. Hij doet dit in een bijzondere vorm: hij schrijft een brief aan zijn vader die al meer dan twintig jaar dood is. Daarmee koppelt hij het verhaal aan de tijd waarin zijn vader met pensioen ging; toen zag de wereld er nog anders uit.

In het begin heeft hoofdpersoon Maarten last van het gevoel dat hij nu is begonnen aan de eindfase van zijn leven. Zolang je aan het werk bent, schermt dat werk je daarvan af, het is altijd een schimmig ‘later’. Eerst is er een gelukzalig vakantiegevoel, maar als zijn vrouw na de zomervakantie weer aan het werk is strekt zich een eindeloze lap tijd voor hem uit en hij bedenkt: ik moet iets te doen hebben!

Hij gaat op reis naar Denemarken (waar hij vroeger gewoond heeft), hij zoekt oude vrienden op, wordt taalcoach voor een Eritrise statushouder, gaat vogels tellen en stapt regelmatig uit zijn eigen bubbel om te ontdekken wat hij écht leuk vindt: hij komt er achter dat hij niet een persoon is voor de huishoudbeurs en hondenshows, maar hij leert wel veel op de HOVO (Hogeschool voor ouderen) en geniet van zijn filmabonnement bij de bioscoop.

Deze zinnen vond ik essentieel in dit boek: “Werk is een manier om een inkomen te genereren, want mijn échte leven lag in mijn vrije tijd: reizen, lezen, muziek, leuke dingen doen en samen zijn met aardige mensen. Als gepensioneerde is de structurerende kracht van de werkdagen er niet meer, want je werk structureert ook je vrije tijd. Daarom zoek ik een soort tentstokken die samen een nieuw frame vormen om die lap vrije tijd zodanig te stutten dat het een bewoonbare tent wordt.

In een interview met Daniël Dekker* op Radio 5 geeft de schrijver een tip aan mensen die met pensioen gaan: blijf  nieuwsgierig en zorg dat je een doel blijft hebben.
Hij zegt daarin: “Pensioen is een grote gebeurtenis in het leven van de moderne mens, net zoals de eerste schooldag en de geboorte van je eerste kind. Je moet allerlei beslissingen nemen hoe je van die tijd zonder werk een bewoonbare tent maakt.”

Het laatste hoofdstuk van het boek bracht me van mijn stuk; daarin beschrijft hij het overlijden van zijn vader. Aan wat dat bij me teweegbracht zal ik de komende weken nog een blog wijden.

* Ook even luisteren naar dat interview? Hierbij een link naar de website van Radio 5.