Twee weken niet naar de kerk, want vakantie in Casa Grada.
Niet naar de PKN-dienst in Westerbork, niet geluisterd naar de dienst vanuit Roden.
Het voelde voor mij een beetje als spijbelen en dat klinkt misschien wat negatief, maar dat is het niet, want het was heerlijk om even de boel de boel te laten, maar ik heb het wel gemist.
Vanmorgen woonden Gerard en ik een speciale dienst bij: twee ambtsdragers namen afscheid en twee nieuwe ambtsdragers werden bevestigd.
Het thema was kiezen.
In de schriftlezing lazen we dat je je vader en moeder moet haten om Jezus te volgen.
Voorganger Sybrand van Dijk zei daar het volgende over: “Je vader of moeder haten” is geen emotie, maar een keuze: dat je je niet laat bepalen of vastleggen.
Dat je jezelf de vrijheid gunt de weg te gaan die niemand voor je had uitgestippeld.”
Eigenlijk doen we dat allemaal: je gaat het huis uit en geeft vorm aan je eigen leven.
Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot: soms is het afscheid heftig en moet je alles achterlaten wat vertrouwd was.

Scheidend voorzitter van de kerkenraad Nettie Kramer had in de voorbereiding van de viering de vraag gesteld wie in zijn leven wel eens zo’n rigoureuze keuze had moeten maken.
De dominee zei daarover in zijn overdenking:
“Niet zo heftig, maar wel in afgezwakte vorm. Als het goed is gaan wij andere wegen dan onze ouders. We hebben allemaal wel eens dat we denken: ‘Als mijn moeder dit wist…’
Mijn oma zou beslist iets van mijn leven gevonden hebben, zij had een streng en moeilijk leven en had iets gevonden van wat ik zeg, hoe ik leef en doe en wat ik uitdraag.
Maar ik ben geen verantwoording verschuldigd aan mij oma en ook niet aan mijn moeder, vader of kinderen: ik ben alleen verantwoording verschuldigd aan God en aan mezelf.
Als je aan het eind van je leven bent, heb je dan gedaan wat je hoort in jezelf?
Heb je het leven geleefd dat jouw leven is in Gods licht?
Of heb je dan eigenlijk het leven geleefd dat anderen van je verwachtten.
Kies dus.
Laat je niet ‘vasthouden’ door wat je ouders zeiden, wat je kinderen van je vinden of door wat de buren wel niet denken.
Luister naar de zachte stem die in je binnenste klinkt: “Dit doe je niet omdat jij het wilt, dit doe je uiteindelijk omdat je niet anders durft of kunt.”

De predikant gaf de nieuwe ambtsdragers én de hele gemeente mee dat we deze boodschap in gedachten moesten houden bij de dingen die staan te gebeuren in de toekomst als het gaat om de gebouwen en de bemensing van alle taken die moeten gebeuren op het kerkelijk erf.
Blijf niet vanzelfsprekend vasthouden aan het oude, maar blijf nieuwsgierig en laat je leiden door wat je hart je ingeeft.

En dit zijn nog maar 500 woorden….er zat veel meer in de viering vanmorgen.
Terugluisteren? Dat kan via Kerkomroep  of via het YouTubekanaal van onze PKN-gemeente.