Twee soorten stamppot, 10 saucijzenbroodjes, één appelplaatcake, een door Gerard gebakken reuzenkrentenbrood en 24 witte en bruine kadetjes: wij waren er helemaal klaar voor.
Op de zaterdag van de Rodermarktparade komt ons voltallige gezin, dit keer mét vriendin MacKenzi die over was uit Amerika,  bij elkaar aan de Boskamp.
Voor de lunch liepen Gerard en ik al bij de wagens langs, genietend van ‘het sfeertje’ dat zo hoort bij de optocht waar wij zelf ook zo vaak bij betrokken waren: trotse bouwers die allemaal een prijs in de wacht hopen te slepen, de figuranten die er al wel  zijn, maar nog niet op de wagens staan en het publiek dat om de wagens heen loopt en zich vergaapt aan wat er nu weer allemaal is bedacht.

Waar ik normaal gesproken op zo’n dag minstens vier keer op een punt langs de route sta, bleef het deze zaterdag bij twee keer. ’s Middags kwam dat omdat het rond drie uur begon te regenen en ’s avonds duurde het gewoon allemaal veel te lang. Er was een wagen met pech wat zorgde voor enorm oponthoud: ik wilde er niet langer op wachten. Ik was moe en was niet helemaal fit door de coronaprik die ik vrijdag had gehaald; om 21.00 uur zat ik bij Gerard aan de koffie, de rest bleef nog wel kijken: even voor half 10 kwamen ze thuis. Tussen de bedrijven door waren we nog druk met onze ‘blikgooi-kraam’: er kwamen nog heel wat kindjes langs die wilden blikgooien en vooral het grabbelen daarna viel goed in de smaak.

Mijn stem voor de publieksprijs had ik gegeven aan ‘de Drachtster Tram’ van bouwgroep Nietap Terheijl en dat was ook meteen de grote winnaar van de optocht. Mooie kostuums, een goed tijdsbeeld, effectieve geluiden erbij en een geweldig schouwspel als het aan je voorbijtrok. Een terechte winnaar!

Wat viel me verder nog op? Het 100-jarig bestaan van muziekvereniging Noordenveld.
Zij hadden een wagen gebouwd in samenwerking met de Bomenbuurt. We zagen de jeugdafdeling die voorop ging in de avondoptocht, de majorettes en het orkest die voor de wagen uitliepen én de seniorengroep die er in een bus van Drenthe-tours achteraan reed en in die bus hun eigen feestje vierden. Fantastisch zoals hun onderwerp ‘The sound of the century’ werd vormgegeven.
‘De Hoeksteen’ sprong er bij de scholen uit: zij hadden ‘Kermis van vroeger’ uitgebeeld en dat was een lust voor het oog;  ook hier speelde de entourage op en rond de wagen een grote rol.

Het thema van deze optocht was ‘Nostalgie & heimwee’.
Voor ons was het een nostalgische feestdag waar we met ons gezin erg van genoten hebben.
Met de hele groep  aan de grote eettafel in onze woonkeuken, snaterend, teutend, lachend en etend. We haalden herinneringen op aan de wagens waar we zelf op zaten of naast liepen, dronken een glas en deelden verhalen over vroeger én nu. Mooier wordt het niet.

En kwam het nog van mijn jaarlijkse ‘guilty pleasure’?
Zeker. Deze keer met twee dochters, één schoonzoon en voor  20 euro aan muntjes.
Topdag.