Begin oktober overleed de zanger van Kayak, Edward Reekers.
Hij was niet eens zo veel ouder dan ik: 68 is hij geworden.
In een ochtendprogramma van Radio 5 luisterde ik naar een telefoongesprek dat naar aanleiding van dat overlijden werd gevoerd met Harry Sacksioni. Hij kende Reekers persoonlijk, had veel met hem samengewerkt en was verdrietig om zijn heengaan.
Edward Reekers volgde binnen Kayak Max Werner op als zanger, die wilde liever drummen.

Reekers had een bijzondere stem die hij, totdat hij ziek werd, op vele manieren heeft ingezet.
Sacksioni had hem geadviseerd om een mee te doen aan zo’n programma als ‘Beste zangers’ maar dat wilde hij absoluut niet.
“Hij was daarover kort” zei Saksioni daarover “Muziek is geen wedstrijd’.

Mooie uitspraak.
Zegt Daniël Lohues ook altijd.
Op internet vond ik een quote van Pat Martino, een Italiaans/Amerikaans jazzgitarist.
Die omschreef het treffend:
True music, like all true art, is an experience to be shared, not judged, for praise cannot make it better, as blame cannot make it worse.* 

De stem van Edward Reekers nog even horen?
Hierbij een link naar Ruthless queen: een opname uit het legendarische muziekprogramma Toppop.
Het nummer gaat over een scheiding, waarbij de man hopeloos en vernederd achterblijft. (I can’t accept our love has been).
Het is het bekendste nummer van Kayak met Reekers als zanger.
De plaat is daarnaast ook bekend door de verkeerde klemtoon (ruth-LESS) van de titel.
Veel Engelstalige luisteraars keken daar vreemd van op. Hierbij een link naar een artikel daarover op de website van Ton Scherpenzeel, waarin hij uitlegt waarom de klemtoon op ‘less’ ligt.

*Echte muziek is, net als alle echte kunst, een ervaring die gedeeld moet worden, niet beoordeeld, want lof kan het niet beter maken, net zoals kritiek het niet slechter kan maken