15 november: Haggis?

Rond de geboortedag van mijn moeder, 23 oktober 1931, gaan wij altijd uit eten met mijn broer en schoonzus.
Omdat ik rond de 23e oktober afscheid van mijn werk nam en 65 werd was er in die week geen ruimte voor voornoemd etentje, maar we planden het al wel: ik reserveerde voor vrijdag 14 november een tafel voor 4 personen in ‘Het wapen van Schotland’ in Hooghalen.

Mijn moeder overleed in 2017; ze heeft de 86 net niet gehaald.
Op zo’n avond halen we altijd even herinneringen op aan onze ouders, maar daarnaast zijn er natuurlijk ook genoeg onderwerpen om te bespreken, we zitten geen moment zonder gespreksstof. Ondertussen moet je ook nog bedenken wat je wilt eten; wij waren hier nog niet eerder geweest en waren wel benieuwd. Dit staat er over op website Drenthe.nl:

Het Wapen van Schotland is een gezellig Schots restaurant in het centrum van Hooghalen waar u kunt genieten van al het goeds dat de Schotse en de Drentse Hooglanden u bieden. U kunt gezellig een aperitiefje nuttigen aan onze typisch Schotse whiskybar met zijn ruime en nog steeds groeiende collectie whisky en speciaalbier, er is ook Schots bier op de tap! Onze uitgebreide menukaart bestaat niet alleen uit traditionele Schotse specialiteiten. Naast specifieke Schotse gerechten zoals: Haggis, stoofschotels, zalm, hert en lamsvlees, biedt de keuken ook plaats aan bekende gerechten zoals schnitzel, varkenshaas en spare ribs. Tevens zijn er volop visgerechten.

Nee, we bestelden geen Haggis*. Nooit gegeten maar wel zoveel over gehoord dat we dat niet gaan doen. Wat bestelden we wel? We begonnen met een voorgerecht: twee soep en twee carpaccio. Ik had tomatensoep met zalmsnippers: wát een bijzondere combinatie!
Als hoofdgerecht werden er spareribs, mixed grill, tournedos en fazantenbout geserveerd.

We hebben heerlijk gegeten, maar waren ook erg te spreken over de ambiance.
Er was ruimte genoeg tussen de tafels in, er hing een gemoedelijke, gezellige sfeer (geen luid pratende/schreeuwende groepen mensen), de muziek was heel zacht op de achtergrond en de bediening was erg vriendelijk. We hoefden niet heel lang te wachten tussen de gangen door en de kaart bood ruim voldoende keuze. Wil je daar ook eens eten? Wél reserveren!
Hierbij een link naar de website van dit restaurant. 

Goed om elkaar weer met z’n vieren te spreken. We zien elkaar natuurlijk vaker, maar dan meestal op verjaardagen en andere bijeenkomsten, dan komt het vaak niet van persoonlijke gesprekken.
Mijn moeder  zou dit jaar 94 zijn geworden, mijn vader 93.
We benoemden gisteravond nog even de etentjes die we vroeger als gezin met mijn ouders beleefden. Op hun trouwdag bij de chinees in Beilen. Op vakantie op de heen- en terugreis.
Goed om onze ouders af en toe even op het netvlies te hebben.
Hun levensboek is al jaren dicht; we koesteren de herinneringen.

* Geen idee? Klik hier.