Vorige week kreeg ik een appje van Cobie.
Zij is getrouwd met het buurjongetje waar wij 36 jaar geleden naast kwamen te wonen en ze is journaliste bij ‘De Krant’, een regionaal nieuwsblad.
“Zou jij wellicht mijn Noordenvelder* willen zijn deze week?”
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik ‘De Krant’ niet helemaal spel als hij op de deurmat valt, dus ik had niet echt een goed beeld van de Noordenvelder van de week.
“Wat een verrassing dat je aan me denkt” appte ik terug. “Lijkt me wel leuk, maar wat is dan de bedoeling?”
Er kwam niet echt een antwoord op die vraag, maar ze vond het leuk dat ik mee wou doen, dus vorige week zat ze op een middag bij ons aan de keukentafel aan de thee.
Toen was de fotograaf al geweest, want die had zijn eigen programma en moest nog op pad voor ‘het Krantenkoppie’.
Van te voren had ik nog wat voorgangers opgezocht (De Krant kun je ook digitaal lezen) en ik las dat vaak het gekoppeld wordt aan iets: voorzitter van een clubje of initiatiefnemer van een evenement. Waar moest het dan bij mij over gaan? Dat was dus gelijk mijn eerste vraag, maar Cobie zei dat het helemaal nergens aan gekoppeld werd: “Ik begin zo’n interview vaak met vroeger, waar ben je geboren enzo en hoe kom je in Roden terecht en dan volgt het verhaal vanzelf!”
Was ook zo.
Hartstikke gezellig was het.
We teuten met zijn tweeën zo twee uur vol.
“Als ik de tekst klaar heb stuur ik het aan jou. Als er dan iets in staat wat jij niet wilt, dan passen we het aan” zei Cobie toen ze wegging.
Toen ze weg was dacht ik: “Wat heb ik eigenlijk allemaal gezegd?! En wat zou ze er van maken?”
Zaterdagmorgen kreeg ik haar verhaal. Een spannend moment, het komt per slot van rekening wel in De Krant.
Heel gek om je eigen verhaal te lezen, geschreven door een ander.
Het leuke was dat ik dat ook terugkreeg van man en kinderen.
Ze vonden het een mooi en herkenbaar verhaal ‘maar het is niet jouw schrijfstijl!’
In mijn antwoordmail aan Cobie gaf ik aan dat ik wel graag wat specifieke dingen anders benoemd wilde hebben, maar haar verhaal bleef haar verhaal.
Deed me denken aan het ophangen van de was.
Als Gerard dat doet hangt het anders dan wanneer ik het zelf ophang, maar het resultaat is hetzelfde: de was wordt droog.
Gistermiddag viel De Krant in de bus met Aaltje op pagina 30 als Noordenvelder van de week.
Benieuwd naar Cobie’s artikel?
Hierbij een link naar het PDF dat ik er van maakte: 2025.12.02 Noordenvelder van de week
De foto die daar op staat is gemaakt op de bank in onze woonkamer door Erik Veenstra.
*Woon je niet in deze omgeving en vraag je je af wat Noordenveld is?
De gemeente Noordenveld is in 1998 is ontstaan door een fusie van de voormalige gemeenten Norg, Peize en Roden.
Roden is sinds 1989 onze woonplaats.
Sinet
Leuk! Leuk!!