Vandaag sluit ik op deze website het jaar af met een digitale kerstkaart.
Dit jaar stond voor mij o.a. in het teken van mijn vervroegde pensioen in oktober en het daarbij behorende afscheid van mijn werk.
Daarover schreef ik twee blogseries: één over mijn carrière van 1979 tot 2025 en één over mijn leven als pensionAda.
Het eerste deel van die laatste serie had de titel ‘Der verglidt wat…”
Daarnaast moesten we aan het begin van deze maand afscheid nemen van onze geliefde tante Trijn.
In het blog over haar afscheidsplechtigheid gebruikte ik die streektaal-uitspraak ook; met haar overlijden was het laatste lid van die generatie van de familie Vrieswijk overleden en was het hele gezin ‘vergleden’.
Over dat verglijden maakte ik het gedicht in het Drents dat dit jaar samen met een kerst- en nieuwjaarsgroet naar ons netwerk gaat.
Der verglidt wat…..
En weer is der een jaor vergleden
en nemp alles met zöch met
naor een vastlegd verleden
dat het bij ‘toen & vrogger’ zet.As het vuurwark uut mekaar spat
zult alle mooie en malle dinge
die hiel 2025 hef omvat
verglieden tot herinnerings.En dan, nao een maond of wat,
zal de merel weer opnei gaon zingen.
Ook namens Gerard wens ik mijn lezers:
Fijne feestdagen en een vredig en vreugdevol 2026!
Maak vooral veel mooie herinneringen…..
….een weekje kerstvakantie!
Vanaf vandaag heb ik minstens een week kerstvakantie: begin 2026 meld ik mij weer.
Heb jij nog een verhaaltje liggen?
Of wil je graag een keer jouw waarde van dag beschrijven?
Wil je de leegte deze week een keer vullen?
Je bent van harte welkom!
Geef een reactie