Gisteren was Gerard de hele dag naar de beurs. Moet ie vooral doen. Maar ik durf nog niet een hele dag alleen thuis te zijn. Het vliegt me aan. Dus ik had wat mensen gevraagd om mij een beetje gezelschap te houden. Gistermorgen kwam mijn broer. Genoeglijk koffie gedronken, bijgepraat, een fikse wandeling gemaakt en samen een broodje gegeten. Daarna ging hij iets heel moeilijks doen met onze computer en ging ik lekker op de bank.

Om half drie kwamen twee vriendinnen van ‘de Havenstappers’. (meer info: 20 september, Rodermarktparade). Zij hadden handwerkjes mee. Eén van hen doet mee aan Randje per week en had in plaats van rood en blauw gekozen voor twee tinten blauw: erg leuk effect!

Ze namen in plaats van bloemen een cadeautje mee waar ik heel erg blij van werd. Gekocht bij ’t Spinnewiel in Roden: een hele dikke bol wol, wel 350 gram. Dat is ongeveer 7 bolletjes gewone breiwol. Daarbij zat een foldertje wat je er allemaal mee kunt maken. 6 dingen wel! Ik weet nog niet wat het wordt. Eerst ben ik nog bezig met een vestje voor ‘de mini van Martine’.

Mijn broer en de vriendinnen helpen mij door zo’n allenige dag.

Het allerfijnst is dat het dan ook even over andere dingen gaat. Over vroeger bij ons thuis. Over moeders. En borduurpatronen. Over hoe het met de kinderen gaat. Want het gaat al genoeg over het infarct en de gevolgen daarvan. Afleiding helpt me om de weg terug weer te vinden: de eerste stappen zijn gezet. Ik durf al weer alleen naar de Jumbo!