Kind maakt muziek, kind schrijft, de talenten van de dochters kwamen al regelmatig voorbij op mijn blog. Dochter Harriët is niet zo’n handwerker. Breien, borduren en haken, ze kan het wel, maar ze zal het niet gauw doen. Maar het is wel een ‘prutser’. Zo heeft ze zich in verleden toegelegd op het maken van sieraden en dat ging haar heel goed af. Eerst van kraaltjes en later van fimo-klei. In de loop van de jaren heb ik heel wat van die sieraden verzameld. Sommige setjes heb ik speciaal van haar gekregen, andere wou ze wegdoen, maar dat vond ik dan weer zonde.
Vandaag deel 1 van haar ‘verzamelde werken’.
De ketting die ik het liefste draag is er één met hele kleine zwarte kraaltjes die ze met een soort punnikmethode maakte. Hoe precies weet ik niet, maar om ieder steekje kwam een kraaltje en zo kreeg je een wirwar aan zwarte kraaltjes.
Ze gebruikte daarvoor héél dun nylongaren, dat je niet ziet als je niet heel dicht bij me staat. Precies zo’n ketting maakte ze ook in het blauw.
Hieronder twee detailfoto’s.
Zelfgemaakt met eindeloos geduld. Voor mij waardevoller dan zilver en goud.
Geef een reactie