Vanmorgen woonden we eerst de kerkdienst bij.
In de Goede Vrijdag-viering was het licht van de paaskaars (die het licht van Christus verbeeldt en altijd brandt tijdens de vieringen) gedoofd.
Gisteravond in de Paaswake (die in het donker begint) werd de nieuwe paaskaars binnengebracht, ontstoken en daarmee werden de kaarsjes van alle gemeenteleden aangestoken. Een bijzonder moment.
Wat lastig was dat wij als cantorij gisteravond het eerste lied in het donker moesten zingen. ‘Zeer van de onpraktische!’ zou Kluk Kluk zeggen. Een moeilijk lied met veel tekst waarbij we goed op de cantrix moesten letten. Onze cantrix had een
briljante oplossing voor het probleem dat de organist en wij haar in het donker niet konden zien: een ring met een lichtje er in.
Echt waar.
Als een ritmisch vuurvliegje gaf ze de maat aan.
Volgende keer doen we weer gewoon het licht aan.
De veertig-dagen-tijd is nu ten einde. Het laatste item van de veertig-dagen-app vind je hieronder. Het was een bewogen en emotionele periode voor ons. Vanmorgen zaten Gerard en ik samen in de viering, af en toe met betraande ogen. Wat we van de viering hebben meegenomen is dat we vooral moeten blijven zaaien om te kunnen oogsten van de akker. Gaan we doen.
Geef een reactie