Op 15 maart schreef ik over een rest partij wol die ik kocht, bij ons thuis kortweg aangeduid als ‘de graftak-wol’. Daar heb ik al een trui zonder mouwen van gebreid, zie mijn blog van 7 april. Er was nogal wat over, maar eigenlijk net niet genoeg voor een truitje of vestje. Tenzij ik koos voor een patroon met hele grote gaten. Dat is het dus geworden. De basis is een baan uit een sprei die ik ooit heb gehaakt. Met wat creatief meetwerk heb ik een filet-vestje gehaakt, omzoomd met schelpjes van 8 stokjes in een vaste.
Gistermiddag fietste ik op de terugweg van mijn werk even bij ’t Spinnewiel >>> (Roden) langs. Net als Daan Nijman verdient deze handwerk winkel onze aandacht en klandizie, want in de periode dat handwerken niet zo populair was als nu kon ik daar altijd terecht voor materiaal en een goed advies. In de winkel is een hele wand met knopen op kleur gesorteerd en daar vond ik de knopen die ik zocht bij het vestje.
Zogenaamde houtje-touwtje knopen. Op een schelpje aan de ene kant van het vestje bevestigde ik de knoop, die je dan vervolgens door het schelpje aan de andere kant haalt. Je hoeft dan geen knoopsgat te maken, de knoop kan door het gleufje tussen het 4e en het 5e stokje van het schelpje.
Als ik voor knoopjes in ’t Spinnewiel kom moet ik me mezelf eerst streng toespreken: “Alleen knopen!” Voor een liefhebber van handwerken ligt de winkel namelijk vol verleidingen: nieuwe ideeën, nieuwe technieken, borduren, breivoorbeelden, gehaaktje hebbedingetjes….. ik moet mijn denkbeeldige oogkleppen opzetten en recht op de knopen afgaan. Maar naast de knopen staan de manden met sokkenwol. Waar je van die leuke babyvestjes (beschrijving zie 12 november) van kan breien ….. weer € 21,= uitgegeven.
Geef een reactie