Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik een aanhanger ben van Daniël Lohues.
De eerste keer dat ik Skik hoorde met ‘Op fietse’ hadden wij nog speakertjes in het keukenplafond. De radio stond destijds standaard op Radio 2 en ik hoorde een zin in mijn eigen dialect “Wie döt mij wat vandage..” Huh? Je had vanaf de jaren ’70 Normaal, maar die zongen geen Drents. Maar dit was dus Drentse popmuziek. Maar ik vond destijds ook heel veel muziek van Skik ‘gerag’,  dus ik volgde het eigenlijk niet zo.

Toen Lohues solo ging met Allennig 1 liet mijn broer mij op een verjaardag van mijn moeder het lied ‘Karke’ horen. “Moe’j ies luustern. Vin jij vast ok mooi.”
Nou en of. Vanaf Allennig 2 hebben we alle shows van hem bezocht en er intens van genoten.

Dit jaar treedt hij helaas niet op, maar ik hoorde van een collega/Daniëlfan dat hij volgend jaar weer met een optreden gepland staat in de Stadsschouwburg. Van onze vrienden in Peize hoorde ik dit weekend dat zij al kaarten hebben. Ook voor ons! Ik verheug me d’r al weer op.

Van één van onze predikanten kreeg ik twee jaar geleden een CD van Skik met de titel “Best Tof”. En die was best tof. Skik is al lang ter ziele, maar ik ontdekte dat ze toch wel erg mooie muziek hadden gemaakt. Het mooiste lied van die CD vind ik ’s Nachts. Het is zo typisch Daniël Lohues en ook zo typisch Drents. Het lied beschrijft iemand die eigenlijk wel van alles wil zeggen tegen een meisje, ’s nachts de mooiste dingen bedenkt en op het moment supréme er niets van terecht brengt.
Lohues zingt zinnen als: “Ie kunt pas weten wa’k bedoel as ik ’t hardop tegen joe zeg, maor veurdat ik dat doe bin’k al weer weg.” “ Ik maak mij drok om woorden die ik toch nooit tegen joe zeg, maor vaak is dan de maone net weer weg….”
Een lied dat iemands worsteling heel prachtig omschrijft, de ietwat schuchtere Drent die het moeilijk vindt om wat er in zijn hart leeft onder woorden te brengen. ’s Nachts van Skik >>>  Luister en geniet.