Vanmiddag onderging Gerard het laatste deel van de vierde chemo.
Een injectie en een infuus met botversterker.
Afgelopen dinsdag heeft hij in overleg met internist niet de volledige chemokuur gekregen. Hij had veel last van z’n benen en voelde dat de krachten wat afnamen. Vanaf woensdag knapte het echt weer wat op. Lopen en slapen ging beter en hij kon het overdag goed volhouden.

We zijn nu in afwachting van de start van de stamceltherapie, het duurt wel erg lang voor we daar bericht van krijgen. Het secretariaat van het Martiniziekenhuis heeft al geïnformeerd, dinsdag heeft de internist hierover nog een mail gestuurd naar het UMCG en gisteren heeft de huisarts er nog eens achteraan gebeld. Doortastende vrouw. Ze kreeg te horen dat Gerard binnen nu en drie weken wordt uitgenodigd voor een combispreekuur. Hij staat op de lijst mevrouw. “Maar kun je hem dan niet wat naar boven schuiven? Zodat hij wat eerder aan de beurt is?” Nee dus. Geduld moeten we hebben. “Bezit uw ziel in lijdzaamheid” kon mijn vader dan zo treffend opmerken.

We wachten dus maar af. Maar ‘ ieder nadeel hep ze voordeel’. Wij hadden eigenlijk niet verwacht dat we bij de Waninge familiedag zouden kunnen zijn, (dit jaar op 4 juli) maar dat  lijkt nu misschien toch te kunnen. En ook Gerard s verjaardag volgende week hoeven we niet ongemerkt voorbij te laten gaan. We proberen maar te genieten van wat nog wel kan. We plannen niet te ver vooruit. De kalenderblaadjes van juli en augustus zijn nog akelig wit….niets voor ons!