Vandaag op de fiets naar Groningen. Midden in ‘de Onlanden’ tussen Peize en Groningen kwam “Romanze” van Mozart voorbij op de oortjes van mijn MP-3. Nog steeds krijg ik kippenvel als het nummer begint.

Klassieke muziek was bij ons thuis niet echt een ding. We keken naar programma’s als het Schlagerfestival op de ARD, Op volle toeren van de Tros en Avro’s TopPop. Toen ik een jaar of 15 was, was ik één van de oudste leden van Kinderkoor ‘de Schakeltjes’ in Hoogersmilde. Ik speelde gitaar en zong vaak een tegenstem met de oudste kinderen. Voor het koor stond meneer Mosselaar en er was een vaste organist als we gingen optreden. Op een avond, na een generale repetitie in de kerk bleven Mosselaar en de organist nog na om te oefenen voor een stuk dat ze dat weekend daarna samen gingen spelen. Mosselaar speelde hoorn. Ik ruimde ondertussen mijn gitaar en de standers op. Wat ik hoorde was prachtig. Hoorn en orgel. Een hele mooie melodie waar ik stil van werd. Ik ging op een stoel voor in de kerk zitten en heb geluisterd. “Wat spelen jullie daar?” vroeg ik? “Romanze van Mozart” was het antwoord.
Het bleef in mijn hoofd verankerd. Het woord Romanze onthield ik, maar de melodie zakte in de loop van de jaren weg.

Een aantal jaren geleden ontdekte ik You Tube. Ook ontdekte ik hoe je van een You Tube filmpje een MP3 document kunt maken. Op goed geluk typte ik ‘Romanze Mozart’ in. En daar klonk ineens de hoorn, deze keer met een heel orkest eronder. De tranen kwamen spontaan, de melodie was nog net zo mooi als toen en ik bevond me weer als 15-jarig meisje in onze toenmalige kerk in Hoogersmilde.

Meneer Mosselaar is al overleden. Maar als Romanze voorbijkomt op m’n MP3-speler dan zie ik hem weer met z’n hoorn bij het orgel staan.
Luister hier >>>> naar een prachtige uitvoering van ‘Romanze’