Drie weken heeft Gerard het nieuwe medicijn nu gebruikt, nu even een week rust.
We kunnen rustig stellen dat dit medicijn beter te doen is dan de chemokuren van de eerste drie maanden van de behandeling. Toen kon het de ene dag prima gaan en was hij de volgende dag ‘zo brak als pudding’. Het is nu wat stabieler.
Gisteren was er even telefonisch contact met de hematoloog: de eiwitwaarden zijn al weer gezakt ten opzichte van de start van de medicijnkuur. Bemoedigend nieuws dus.
Volgende week dinsdag staat er weer een gesprek in het ziekenhuis gepland, waarbij we hopen dat we dan de resultaten van het bloedonderzoek van vanmorgen kunnen bespreken.
In het kader van ‘de beweging’ bracht een fietstocht ons gisteravond naar Zevenhuizen. In het witte kerkje aan het Hoofddiep was een ééndagsexpositie te zien van Geke Buist. Geke ken ik al zolang wij in Roden wonen. Wij waren jaren lid van hetzelfde wijkteam. Haar creatieve talenten kwamen goed van pas bij het maken van kaarten die wij bezorgden namens het wijkteam. Ook toen schilderde zij al. Met kerst kregen (en krijgen) we van haar en haar man altijd mooie kerstkaarten met een prachtige foto, soms van één van haar schilderijen.
Inmiddels is het talent van Geke wijd en zijd bekend. Ze exposeerde al vaak in de omgeving van Noordenveld. Gisteravond dus in Zevenhuizen. We moesten eerst wel de hobbel ‘Jaarmarkt’ nemen: marktkramen, een draaimolen, oliebollen, hamburgers en bier. Maar wij hadden geen portemonnee mee.
Sommige werken had ik al eens gezien, maar er was ook veel nieuw werk bij. Gerard en ik vonden het mooi. Geke was zelf aanwezig en gaf uitleg bij de verschillende werken.
Nieuwsgierig geworden? Geke heeft een eigen website >>>
Hieronder een foto van de expositie van gisteravond.
Natuurlijk kwamen we ook in Zevenhuizen wel weer bekenden tegen. Heb je zo maar weer hele gesprekken over dingen die helemaal niets met schilderen te maken hebben…. maar dat is de charme van een expositie ‘ in de buurt’.
Geef een reactie