Vorige donderdag had ik ‘de handwerksters’ van de Catharinacantorij op de koffie.
Eén van hen had ooit gezegd dat ze eens voor ons zou koken nu Gerard ziek is.
Ze had de daad bij het woord gevoegd en kwam binnen met een mand vol wol, katoen, haak- en breinaalden én een hartige taart. “Hoef je een keer niet te koken!”

Maar dat kwam goed uit! We gingen immers het weekend naar de Noordzee en dan is zo’n hartige taart heel gemakkelijk mee te nemen en erg lekker.
Toen de dames ’s avonds weg waren schonken we ons een glaasje wijn in en keken naar een opgenomen aflevering van ‘de slimste mens’.
En ondertussen stond die taart daar maar te geuren op het aanrecht.
We konden de verleiding niet weerstaan.

“Allebei ien klein puntie….”
Het werd iets meer. Maar hij was dan ook werkelijk overheerlijk!
De rest van de taart heb ik onmiddellijk in stukken gesneden, in folie verpakt en in een vershouddoos in de koelkast gezet.
Je moet de kat per slot van rekening niet op het spek binden.

Na het weekend heb ik de gulle gever bedankt voor het lekkers en gevraagd naar het recept.
Ik meende ook citroen te proeven en inderdaad: dat zat er dus ook in. Een heel bijzondere combi.
Het recept is uit de Allerhande staat gewoon op internet: hierbij een link naar Italiaanse taart met kip >>>.