Al vaker schreef ik op dit blog over de Franse les. Het is het laatste groepje dat na de zomervakantie weer van start gaat. Gisteravond hadden we de ‘nulde les’. De eerste les is nameliik pas op 29 september. De nulde les wordt er vooraan gepland omdat we na de zomer eerst moeten bijpraten. Hierover schreef ik vorig jaar al een bijdrage op 17 september >>>, precies een jaar geleden dus.

Gisteravond kwamen we bij elkaar bij één van de leerlingen die ergens heel erg achteraf woont. Een smal paadje langs een kanaaltje tussen de weilanden in. Gelukkig wilde één van de mannen wel rijden (de vrouwen durven dat eigenlijk niet..) en zo kwamen we rond 20.00 uur aan.  De spannende verhalen waren weer niet van de lucht. Onze juf wil dan altijd weten of we ook Frans hebben gepraat in de vakantie. Sommigen niet, sommigen wel, het ligt er natuurlijk wel aan waar je bent geweest…. in Radewijk en Julianadorp hoefde we geen frans te praten, eerder Duits! De leerling van het achteraf-huis vertelde dat hij wel had geprobeerd om Frans te praten. Maar dat de Fransen hem toen hadden gevraagd of hij het niet liever in het Engels wilde doen! Je zag de juf zuchten en denken: “Tien jaar franse les!. Maar we doen ons best.

Er was een wijntje, een kaasje, stokbrood, muziek van Jacques Brel op de achtergrond: perfect. Ik had er nog wel tot 11.30 uur kunnen zitten. Deden we eerder ook nog wel eens. Helaas moet ik om 22.15 uur dan al aangeven dat ik wel naar huis wil, want: morgen weer aan het werk en de energie raakt op……
Helemaal nog in de sfeer van gisteravond zet ik vandaag het prachtige ‘Ne me quitte pas’ van Jacques Brel op mijn blog. Luister en geniet >>>