Op maandagmorgen ga ik altijd naar club-yoga.
Het is inmiddels ‘helemaal goed gekomen’: zie 17 juni >>>
Voordat onze groep aan de beurt is moeten we wachten tot de vorige groep is uitgesport. Dan zitten we op een soort strafbankje in de gang te beppen.
Meestal is dat small talk, maar vanmorgen zei iemand iets wat mijn dag kleurde.
Ze vertelde: “Ergens heb ik gelezen dat je de wereld tegemoet moet treden met een glimlach. Dan reageren mensen ook vriendelijk terug. Dat heb ik uitgeprobeerd. Ik stapte in een volle treincoupé met een grote glimlach. En het is echt zo: mensen glimlachten terug. Maar weet je wat ik ook ontdekte? Als je blijft glimlachen heb je zelf ook veel minder last van chagrijn. Ergernis glijdt gemakkelijker van je af.”
Van zo’n verhaal word ik helemaal blij en in mijn hoofd zit daar dan ook gelijk een liedje bij, Life is beautyfull that way >>> van Noa. Dit lied is de vocale versie van de themamuziek van de film ‘La vita e bella’. Dit is een klein gedeelte uit het refrein:
Smile, no matter what they tell you
don’t listen to a word they say
‘cause life is beautiful that way
Ik zou zeggen: Ga heen en doe gij evenzo.
En zegt het voort!
Geef een reactie