Mijn collega heeft vakantie. Dat betekent dat ik alleen op mijn werkkamer zit. Er waren tijden dat ik een kamer voor mezelf had, maar dat is al even geleden. Dat vond ik trouwens ook niks aan, ik moet wel zo af toe mensen om mij heen. Maar vandaag dus even niet. Om een uur of tien zocht ik met een kop koffie even een andere collega op voor een praatje (“Pauw gezien gisteravond?”) en om 12.00 uur gingen we met de hele gang lunchen. De rest van de dag zat ik in m’n eentje te werken.

Het grootste voordeel van een collegaloze dag is dat ik dan radio 5 kan luisteren. Wekker Wakker, Arbeidsvitaminen, Tinekeshow: het gebabbel gaat volkomen langs mij heen, maar Alexandrade muziek is geweldig. Vanmorgen draaide Jan Steeman een liedje van Alexandra. Ik schreef al eens over haar muziek op 7 maart >>>.

“Sehnsucht” heette het lied van vanmorgen. Heimwee. Als ik de melodie hoor, kan ik de heimwee die ze bezingt bijna voelen. Dit is een heel goed voorbeeld van tekst & muziek die precies bij elkaar passen. En dan met die stem……..zat ik daar vanmorgen met kriebels in mijn buik achter mijn beeldscherm een ingewikkelde afspraak in te plannen!
Hierbij een link naar een video op You Tube  om te luisteren naar het lied.

De melodie van dit lied heb ik ook gebruikt voor een liedje in de Musi-call “Ruth”, die we met een aantal gemeenteleden uitvoerden in september 2012.

Dit zongen we dan als refrein:

Heimwee naar het land van mijn geboorte
Heimwee wakkert het verlangen aan
Heimwee naar de tijd dat alles goed was
Heimwee spoort mij aan om t’rug te gaan.

Alexandra zingt over de Taiga en de Balalaika, iedere vluchteling zal bij dit lied zijn eigen beelden hebben van een landstreek en/of een muziekinstrument.
Heimwee is universeel.