Vandaag vierde mijn moeder haar 84e verjaardag.
Vanmorgen haalde ik voor bij de koffie twee grote vlaaien bij Limburgia in Roden. Terwijl de mevrouw achter de balie de bestelling klaarmaakte vroeg ik haar of ze ook zo genoot van ‘Heel Holland bakt’. Ja, ze vond het wel een leuk programma. Maar ze ondervonden er bij Limburgia ook hinder van: omzetverlies. “Mensen zijn massaal zelf aan het bakken geslagen, het is kennelijk een aanstekelijk programma.”
Dat is natuurlijk beroerd voor de vlaaien-boer.
Maar ik vond het goed nieuws. Ik ben niet een creatief taartenmaker, maar ik maak wel bijna alle taarten voor verjaardagen zelf, zie 24 oktober. >>>
Morgen bak ik de traditionele appeltaart naar het recept van mijn schoonmoeder. Eigenlijk maak je die zoals op het pak van zelfrijzend bakmeel van Koopmans staat, maar zij had een eigen toevoeging: na het wellen van de rozijnen leg je ze even een poosje in een bodempje rum.
Daarna doe je bodempje rum door het restje geklutst ei waarmee je de bovenkant van de appeltaart bestrijkt.
Lekker!
Maar de vlaaien-meneer uit Limburg kan er ook wat van.
Vanmiddag genoot ik van een punt Mozart-vlaai. Een krokante bodem bestreken met chocolade met daarbovenop heel veel slagroom met een laagje advocaat. Hemels. Net als de muziek van zijn naamgever.
Voor het overige was het weer een genoeglijke dag.
Ooms en tantes, mijn kinderen en mijn broer en zijn gezin weer gesproken.
Met buurvrouw Griet een haakpatroontje uitgewisseld.
Met mijn moeder een borrel ingeschonken en met iedereen voor haar gezongen en geklonken op haar 84e.
Buurvrouw Annie, zelf al 88, zong er nog olijk achteraan “nog honderd jaar na dezen…”
We sloten af met een afhaalmaaltijd van de Chinees in Smilde.
Het was in meerdere opzichten een waardevolle dag.
Geef een reactie