1 december: Verhuizen! & Anne Doornbos bij de kapper.

Rechtstreeks uit het
Gisteren was ik al positief over de toename van de eetlust en het feit dat ik weer wat meer energie had. Vandaag heeft die lijn zich doorgezet. Vanmorgen zei de zaalarts: “Over slechts enkele dagen kunt u naar huis, meneer Waninge”. Dat was goed nieuws!  Ze baseerden dat op de stijgende leuco`s, al mooi gestegen trombo´s en een HB-gehalte dat zeer snel al weer op peil lijkt te komen. Kortom: ik was blij vanmorgen .

Men had nog wel een verzoek, namelijk of ik mijn één-persoons-kamer beschikbaar wilde stellen. Die had men nodig voor iemand die echt alleen moest liggen.
Maar natuurlijk geen probleem. Wanneer? Graag met een half uur.
De plek waar ik zou komen te liggen was eigenlijk nog niet geheel vrij,  want de meneer die naar huis mocht,  moest vooraf nog een zakje bloed via het infuus toegediend krijgen. Maar dan zijn ze behoorlijk efficiënt hier in het UMGC: zo`n infuus met bloed kan ook wel op een stoel op de afdeling.
Vier uur later mocht meneer vertrekken. Iedereen blij voor hem. Ik lig nu op kamer 86. 

Volgende keer meer verhalen over de afdeling en kamergenoten.

Ondertussen aan de Boskamp:
Vrijdag schreef Jan Wierenga een column in  het Dagblad van het Noorden met as titel: Gezonde taal >>>. (klik op Gezonde taal veur een PDF).
Het was mij uut het Drentse hart grepen.
Dit weekend was ik bij de kapper in Een en nao mij wilde Anne Doornbos graag knipt worden. Anne is veurzitter van ‘Het huus van de taol’>>>, de streektaolorganisatie die het actief en passief gebruuk van de Drentse taol in de miest briede betiekenis anpidjert (stimuleert).
Het was nog wat vrog dus we drunken samen met de kapper een kop koffie en wij voerden een genoeglijk gesprek.  Dat gung natuurlijk over taal, want as ik Anne Doornbos een keer spreek, dan wil ik het daor wel over hebben. Koegies en kalfies kan altied nog.

Het belang van de streektaol is arg lang underschat. Toen wij onze dochter Frea kregen hebt wij d’r bewust voor keuzen om heur op te voeden in het Nederlands. Ie hadden allent maor last van dat dialect, het zörgde voor een achterstand op de schoele en het leek oons voor heur toekomst beter. Op de basisschoele in Roden zat niet één kiend in heur klas dat de streektaol sprak. Dus, vunnen wij, hadden wij het goed daon. Wij praot zölf wel Drents, dus ze verstiet het prima. Wat schetst onze verbazing: het kiend is nou taalkundige en vertelt ons ( in omfloerste bewoordingen) dat wij het niet goed daon hebt. We hadden oonze dochters wél in de streektaol moeten opvoeden, gemiste kans!
Dus.

Wierenga’s column understeunt Frea’s zienswijze.
Anne vertelde dat hij consequent Drents prat als hij in de functie van veurzitter van ‘het Huus van de taol’ het woord voert. Gerard en ik schakelt ok onmiddellijk over op de streektaol as wij maar vermoeden dat iene een Nedersaksische taalvariant prat.

Blef  het Drents daormet beholden? As het niet meer bried praot wordt in de provincie ben  ik bange van nie.
Tenzij iederiene die het Nedersaksisch beheerst dit weer actief giet praoten met iederiene die het Grunnings, Drents, Overiessels, Twents en Achterhooks ok machtig is.
Ik doe mien best! Ie ok?