3 december: Verhoging en hoog bezoek.

Rechtstreeks vanuit het
Sinds dinsdag verblijf ik op een 4-persoonskamer op afdeling E2.
Dat is wel even wat anders dan een kamer apart.
Het is niet echt een hele drukke kamer, maar ongemerkt doet het meer met mij dan ik wilde geloven.
Aan de andere kant geeft het ook afleiding, samen eten, of even wat informatie uitwisselen bijvoorbeeld.

Gisteren had ik een een piek in de temperatuur, namelijk 38,3.
Dat is geen goede ontwikkeling en de zaalarts merkte vanmorgen dan ook op: “Er mag geen koorts optreden, want daarvoor bent u nog te kwetsbaar.”
Daar komt nog eens bij dat door aantasting van de slijmvliezen (met als gevolg het ophoesten van slijm), mijn stembanden behoorlijk beurs zijn.
Praten gaat dus moeilijk en is dan ook zeer vermoeiend.
Dat maakte  dat ik vandaag beter af was met één keer bezoek.

Ik ben benieuwd of de arts morgen meer tevreden is.
Vandaag is er nog geen koorts gemeten,  maar ja het is nog geen nacht.
Ik doe het kalm an.

En of hij gelijk heeft. Vanmiddag hebben we samen in het dagverblijf even een spelletje “Ticket to ride’ gedaan. Dan ben je even bezig en hoef je niet zoveel te praten. Er was trouwens vanmiddag hoog bezoek op de afdeling:
de bisschop in hoogsteigen persoon. Piet had voor alle patiënten een pakje bij zich: douchegel, bodylotion een luxe douchespons. Wat een leuk gebaar.
Eén van de oudere mannen had niet helemaal goed begrepen wat er in het pakje zat. In het dagverblijf hoorde ik hem vertellen dat Sinterklaas was geweest en dat hij een kadootje had gekregen. “Wat zat er in dan?” vroeg zijn familie. “Iets van shampoo of zuks wat. Maor daor he’k nou niet zo veul an….” en hij wreef zich over zijn kale schedel.