7 december: Géén applaus?

Hinsz-orgel in de Catharinakerk Roden 

Gisteravond bezocht ik de  ‘orgelvesper’ in de Catharinakerk.
Een vesper is een korte bijeenkomst met liederen, lezingen en gebeden.
Dominee Van Beijeren ging voor en Erwin Wiersinga bespeelde het orgel.

Aan het begin van de viering vertelde de predikant een stukje geschiedenis over de vesper, een avondbijeenkomst in de traditie van de ‘evensongs’ (in Engeland) en de ‘abendmusiken’ in Duitsland.
We hoorden orgelmuziek van Brahms, Scheidt Weckmann en Bach.
Van de laatste componist  was het slotstuk van de viering: Fuga h mol BVV 544.
Toen Erwin was uitgespeeld verwachtte ik een daverend applaus. Dat niet kwam. Het was per slot van rekening een ‘gewone kerkdienst’. Maar hij heeft wel verdiend, daarom bij deze >>> .

Na viering liep ik nog een rondje langs de Mensinge.  Ik was benieuwd of de kerstverlichting al was aangebracht en ja hoor, toen ik de hoek omsloeg pinkelden de lichtjes al aan de brug en aan het oude huis.
Met de laatste fuga van Bach nog in de oren zag ik even verderop de oude kerk staan;
de lichten binnen waren nog aan en het geheel straalde een feeërieke sfeer uit.
Wat een mooie avond. Balsem voor de ziel.