A’j in dizze periode tussen Sinterklaos en Old&Nei over de Smilde riedt langs de Drentse Heufdvaort, dan ku’j genieten van de langste aniengesleuten karstverlichting van Nederland.
Kerstverlichting langs de vaort in Smilde
Het begunt bij de Nörgervaortsbrogge/Kloosterveen en het eindigt eem veurbij de stienfabriek van Roelsema. Karstbomen, sterren, herten, klokken, ja zölfs het hiele karstverhaal met herders, wiezen, tot ‘dos en dezel’ an toe kom ie veurbij.
De broggen zit allemaol vol lampies en ok de tillevisietoren is extra verlicht.
Iedere buurtvereniging in Smilde verzörgt zien eigen stukkie Vaort.
Ieder jaor geniet ik d’r ontzettend van. Wij komt regelmaotig over de Smilde in dizze tied. De moeders woont d’r nog en met de verjaordagen, karstdagen, neijaorsdag: wij ziet de familie (en dus ok die mooie lochies) geregeld.
En wat is ’t een einde, de hiele Smilde.
Nao de Nörgervaort krie’j eerst Bovensmilde, dan Middensmilde, vervolgens Hiekersmilde en an ’t voeteneinde lig Hoogersmilde. Dat is het oldst. Daorum wordt Hoogersmilde in de volksmond nog aal de Olde Smilde nuumt.
Mien va en moe kwamen d’r wonen in 1962. Import. Dat veul niet met. Maor ik bin d’r opgruid en preut toen ik van de legere schoele kwam plat Smildegers. Compleet met ‘waeter en glaezen’. Gerard en ik hadden een goeie tied in Smilde en wij gungen ok niet vot umdat het oons niet goed beveul, hij kreeg gewoon aander wark. Maor ik blief altied een beetie Oldesmildeger. As ik bij Meintjes in de winkel kom met mien moe kom ik altied nog wel bekenden tegen en ok in het appartementencomplex waor mien moe nou woont ken ik bijna iederiene. De oale kapper woont d’r en de oale slager. En de vroggere buren van mien moe. En de moeder van mien vriendin. “Moi, bi’j dr ok eem weer?”
Soms rie ik op een mooie zummeraomnd langs oons oale huus an de vaort en zie ik mensen in de wiekswal zitten vissen.
Dan kriebelt d’r wel ies een klein plekkie heimwee in de maag……
Meisn bint niet altied positief over de Smilde.
“D’r zit meer dominees under de preekstoel as d’r op.”
“In Smilde hebt ze last van Smildiger wiend!”
“Smildigers: ie komt d’r nooit tussen.”
In Drenthe wordt het slim woekerende onkruud “Knopkruid” Smildiger roet nuumt……
’t Zal allemaol wel.
Ik vuulde mij d’r thuus en het döt mij aal nog wat. Ok al woon ik al meer dan viemtwintig jaor in Roon: ik blief een beetie oldesmildiger.
Geef een reactie