De naam van deze website is ‘de waarde van de dag’. De ene dag beleef je als meer waardevol dan de andere, maar over het algemeen heb ik geen moeite met het benoemen van iets dat me trof, waar ik erg van genoot of dat me erg aansprak.
Gisteren bijvoorbeeld was eigenlijk een dag van ‘dertien in een dozijn’: wekker om zes uur, ’s morgens werken, ’s middags even over de markt, vrijdagavond lekker vrij. Niks bijzonders zou je zeggen.
Toen ik gistermorgen met m’n duffe hoofd beneden kwam waren van de potloodnarcisjes die ik donderdag in de vensterbank had gezet al een paar uitgekomen: lente!
(klik op de foto voor een vergroting en kijk hoe mooi!)
Gistermiddag ging ik met Carlijn naar de tentoonstelling “Quilt & Vilt’ in kunstencentrum K38 in Roden. Ik kondigde het al aan op 10 januari >>>. We hebben er van genoten. Wat een mooie werken hingen er. We hebben met verwondering staan kijken naar de immense quilten die met eindeloos geduld in elkaar gezet zijn. Wat een kunstenaars.
Er was een quilt die ik als haakster heel bijzonder vond: het was een doek met ronde vormen, waarin gehaakte, ronde kleedjes in waren verwerkt. Het was op een heel aparte manier met elkaar verweven, zie afbeelding rechts. We ontmoetten een lezeres van dit blog die ook quilts maakte en er enthousiast over vertelde. Ik zei het trouwens steeds fout volgens haar: je spreekt het niet uit als kilten maar kwilten. Kilten zijn rokjes voor Schotse mannen. Eén doek sprak me bijzonder aan vanwege de mooie kleurencombinatie, zie afbeelding hier rechts.
Carlijn moest daarna nog even met haar rugtas naar de maker. Ze heeft een dure Eastpak-rugtas en de rits daarvan was stuk. Twee jaar garantie zit er op zo’n tas, ze heeft hem twee-en-een-half jaar. Ze had in Leeuwarden al geïnformeerd, de reparatiekosten varieerden van € 35,= tot € 50,=. “We gaan nog even naar schoenmaker “Peters&Peters” in Roden waar ik altijd mijn schoenen laat repareren. Hij heeft verstand van zaken en is niet zo schreeuwend duur.” stelde ik voor. Carlijn liet Peter haar kapotte rits zien. “Ja, dat is een dure geschiedenis….” Wisten we al. “Maar het is jammer als je zo’n tas weggooit. Laat hem hier maar even, kom over een half uur maar weer, misschien kan ik nog iets met die rits.”
Toen ze na drie kwartier terugkwam was de rits gerepareerd: Peter had om het kapotte gedeelte van de rits twee kleine ijzeren klinkjes gezet, zodat de rits er soepel overheen liep.
“Dat wordt dan 5 euro, dame.” Een vakman met liefde voor het vak én verstand van zaken.
Op dit blog staan geen advertenties. Maar heb je kapotte schoenen of tassen:
Peters & Peters, Albertsbaan 13 in Roden.
Geef een reactie