Ik hou van de radio

Er is een liedje van Stef Bos dat heet “Ik hou van de radio”.
Dat had ik kunnen schrijven.
Gisteren had ik een echte radio-dag. Mijn collega’s waren allebei een dagje vrij en dan mag het: de computer op radio 5. In m’n eentje zit ik dan geweldig te genieten. Ingewikkelde klus op het beeldscherm en mooie muziek uit de jaren ’50, ’60 en ’70.

Gisteravond had Gerard koor en de KRO-detective Lewis die op NPO2 was had ik al gezien. Ik bedacht dat ik dan mooi wat foto’s kon scannen voor het levensboek van mijn moeder. Om 20.00 uur kwam het programma ‘Volgspot’ van Hylco Span, een programma met muziek, media en theater.
Ik luisterde naar een mini-concertje van Boudewijn de Groot met het Metropole-orkest, een interview met Frank Sanders en ik moest huilen om een liedje.
Zielige liedjes, ik kan er nooit zo goed tegen.

Lone van Roosendaal

Lone van Roosendaal

Deze keer was het ‘Het is over’ uit de musical Heerlijk duurt het langst van Annie M.G. Schmidt. (‘Zeur niet’ >>> komt ook uit die musical).  Ik ken ‘Het is over” in de uitvoering van Conny Stuart, maar gisteravond hoorde ik de meest recente versie van Lone van Roosendaal. Net zo mooi.
Het hele lied moppert de vrouw in kwestie over de man die haar gaat verlaten voor een andere vrouw. Je denkt: ‘Nou, fijn dat ze van hem af is dan!”
Maar dan komt het laatste stukje:

Nu geef ik net als in m’n jeugd
m’n speelgoed aan een ander kind
hier is het
je mag het hebben
’t is voor jou
pak aan dan!
Je mag het hebben
want het is nou niet meer van mij
en veel geluk
maar… maar
één ding vraag ik je
maak het niet stuk

Vandaag twee linkjes naar You Tube ter gelegenheid van mijn fijne radio-dag.
Ik hou van de radio – Stef Bos >>>
Het is over – Lone van Roosendaal >>>