31 augustus: Brand in de middeleeuwen.

Toen ik op de MAVO in Smilde zat kreeg ik het vak geschiedenis van meneer Huizenga.
Een rustige man die hield van zijn vak en die mooi kon vertellen.
Belangrijk bij een vak als geschiedenis.
Eén verhaal herinner ik me heel goed: Brand in de stad!
Huizenga vertelde  over de rampspoed die dat betekende voor zo’n stad in de Middeleeuwen. Bijna alle huizen waren van hout, dus als het vuur eenmaal om zich heen greep was er geen houden meer aan.
Paniek dus als er brand was.

streekmuseum in Doesburg

Tijdens onze vakantie in de Achterhoek bezocht ik het kleine streekmuseum ‘de Roode Tooren’ >>> in Doesburg.
Het is altijd een verrassing wat zo’n klein museum brengt; soms is het bedroevend weinig, soms is het niet interessant, maar deze keer was ik aangenaam verrast. Klik voor meer informatie op de naam hierboven. In dit museum zag ik bovendien iets wat ik nog nooit had gezien: leren brandemmers. De kloosters hadden zulke emmers, de gildemeesters hadden er meerdere achter de hand en bijna ieder huishouden in Doesburg had zo’n emmer. Overal in de stad waren putten en er kon water uit de rivier de IJssel gehaald worden. Vanaf de waterbron werd dan een lange rij gevormd van burgers die de emmers doorgaven naar de brandhaard.
Als de brand was geblust was het natuurlijk zaak om je eigen emmer weer terug te vinden;

leren brandemmers

daarom versierden de mensen hun emmers met merktekens. Dat kon het teken van je gilde zijn of letters.

In Doesburg hadden ze een hele vitrinekast vol van zulke leren emmers!
Ik stond voor die kast en moest weer denken aan meneer Huizenga die de brandpaniek zo beeldend had beschreven. Wij logeerden in Doesburg in de binnenstad in een middeleeuws huis >>> met houten gebinten en een houten vloer; ik hoefde mijn fantasie niet eens heel erg te gebruiken om me er iets bij voor te kunnen stellen.