Vroeger kregen wij altijd val-appels uit de boomgaard bij het huis van mijn schoonmoeder.
Ook toen zij daar al niet meer woonde haalden wij daar de appels onder de bomen vandaan, maar toen haar huis werd verkocht was het gebeurd met de grote wasketels vol appelmoes. (voor de omschrijving van hoe je zelf appelmoes maakt zie 13 sept 2014 >>>)
Dat misten we toch wel een beetje. Dus toen wij dit voorjaar iets meer ruimte in de tuin kregen plantten we twee appelbomen: een elstar en een cox. We rekenden er niet op dat die kleine boompjes dit jaar al vruchten zouden dragen, maar de Elstar bloeide dit voorjaar al uitbundig en nu ziet het er zo uit. (zie foto rechts).
Het rood-witte afzetlint oogt wat dramatisch, maar het is bedoeld om de vogels weg te jagen. Die hadden er namelijk al één op voordat wij hadden gezien dat ze er bij zaten.
Een échte Elstar…..
Mocht je nu denken: wat een rare gele vlek zit er op die appel daar midden voor: dat is een Waninge-grapje. (klik op de foto voor een vergroting).
Srapje ome Serad. (vrij naar een klein neefje dat de G destijds niet kon zeggen…..)
Fijn: appels voor de appelmoes. Gistermorgen haalde Gerard twee appels van de boom, schilde ze en sneed ze in stukjes. Of ik ook even een stukje wilde proeven. “Veel te lekker man! Die doe je toch niet in de appelmoes?”
Gisteren was ik bij de Jumbo. Als fruit nam ik alleen bananen mee; appels hebben we zelf!
Geef een reactie