Afgelopen dinsdag hadden we onze eerste Franse les van het nieuwe seizoen. Meestal organiseren we daar voor aan een zogenaamde nulde les om bij te praten, per slot van rekening hadden we elkaar 5 maanden niet gezien.
Maar die nulde les kwam niet uit de startblokken. Ik nodigde iedereen uit voor vorige week dinsdag (hele warme avond), maar er konden maar twee van de acht. Vervolgens kregen we van een andere leerling een uitnodiging voor een barbecue in the middle of nowhere op zondagmiddag 18 september. Ook nu kon er maar één stel aanwezig zijn. O wat zijn we allemaal druk druk druk.
Maar dat mocht de pret niet drukken; het was weer een zeer aangename bijeenkomst. Alle vakantieverhalen passeerden de revue. De meesten van ons hadden wel even Frans gepraat. Eén van de mannen was diep teleurgesteld. Hij had zijn best gedaan en was in het Frans aan een gesprek begonnen, maar de Française in kwestie had in het Engels 
teruggepraat. “Nou heb ik toch 11 seizoenen Franse les achter de rug! Ik ben reddeloos verloren…”. Hij nuanceerde dat zelf ook gelijk al weer. “Maar ik kan wel ‘vin’ en ‘bière’ bestellen. Hele flessen zelfs. En heel veel soorten brood: croissant, baguette, pain au chocolat…..’
Goed bezig.
Iemand anders had het over ‘notre première vacance…., notre deuxième vacance ….., notre troisième vacance….,
DRIE vakanties!?!
De grijze golf, hè?
Verder dan ieders vakantieverhalen (in het Frans weliswaar) zijn we dinsdagavond niet gekomen.
Volgend jaar weer een nulde les.
Geef een reactie