Vanmorgen bezochten we de zondagse viering in Op de Helte.
Voor het eerst een gewone dienst met onze nieuwe voorganger Walter Meijles.
Anders, dat is wel duidelijk. Verfrissend ook. Altijd als er een nieuwe predikant is gaan de dingen anders dan we gewend waren.
Jozef door zijn broers verkocht
Het moment met de kinderen speelde hij uit met Playmobiel-poppetjes. Het overbekende verhaal van Jozef met z’n mooie jas/Jozef in de put stond centraal.
De hele familie van Jacob werd benoemd: vrouwen, bijvrouwen, kinderen, je zag op het podium een klein volkje ontstaan.
Nog voor de schriftlezing stelde Meijles voor om even met je buurman/vrouw in gesprek te gaan over de vraag: welke beslissing heb je ooit in leven genomen die een grote invloed heeft gehad op je leven en op dat van anderen in je omgeving? De mensen die naast mij zaten waren vanwege het werk van de man verhuisd van Hoogeveen naar Groningen; dat was niet meegevallen…
Vervolgens zagen we een filmpje met Freek Bartels die de rol van Jozef speelde in de musical “Joseph and the amazing technicolor dreamcoat”. Hij zong het aangrijpende lied “Sluit alle deuren maar”, waarin we de wanhoop van Jozef zagen.
In de overdenking schetste de predikant de hele context van het verhaal van Jozef en zijn familie. Hij nam ons mee de geschiedenis van het volk Israël in. Hij vertelde heel beeldend en liet ons anders naar het verhaal kijken. Ik betrapte me er tijdens de uitleg op dat ik dacht: “Nou heb ik als hervormd meisje dit verhaal in mijn leven honderden keren voorbij horen komen en ondanks dat is het een zeer boeiend betoog.”
Kleine correctie op dat betoog: het verhaal is niet 350 eeuwen geleden gebeurd maar 35…..
Aan het einde van de viering kwam éérst de collecte en toen het dankgebed. Dat is niet zoals het hoort. Geroezemoes. Geschuifel. “Is dat wel goed, jong? Eerst de collecte….?!”
Ja hoor, ik ook. Alleen het veranderen van de volgorde in de viering wekt bij ons al verbazing.
Na de viering sprak ik tijdens de koffie nog met verschillende mensen; de vraag waar we in de dienst met onze buren over gepraat hadden kwam nog vaak ter sprake. Ook thuis met Gerard nog. Stel dat we in 1989 niet naar Roden waren verhuisd?
‘Een jeugddienst met nabespreking’ hadden we in de jaren ’70 in Hoogersmilde.
Wij waren onze tijd kennelijk ver vooruit……
Geef een reactie