Zondag. We wandelden vanmorgen rond half tien richting Op de Helte voor de wekelijkse viering. De voorganger begon zijn overdenking met aandacht voor het project: “Geloven doe je in de kerk?” >>> van de PKN. Op één van de zes posters prijkt het hoofd van Jan, betrokken lid van onze gemeente. “Er hoort ook nog een verhaaltje bij” vertelde Jan vanmorgen later bij de koffie, hij was benieuwd wat ze daarvan gemaakt hadden. We gaan het zien, in januari 2017, de maand van de spiritualiteit.
Stiekem hoopte ik vanmorgen op het vervolg van de cliffhanger van vorige week: het stukje film waarin Jozef zich bekend maakt aan zijn broers.
We zagen wel plaatjes, geen filmpje. Maar we hoorden gelukkig wel hoe het afliep. Goed, maar dat wist ik natuurlijk al, het verhaal is overbekend. De voorganger legde vanmorgen de nadruk op de verhoudingen tussen broers en zussen.
Hoe gemakkelijk die verhoudingen verstoord kunnen worden en hoe moeilijk het is om daarna weer een verzoening tot stand te brengen.
“Blijf niet hangen in ruzie en onvrede. Maak het goed. Daar heb je geen ‘Familiediner’ voor nodig. Toon berouw, laat zien hoeveel verdriet het je doet, blijf niet boos en bitter” hield de dominee ons voor. Iedereen heeft wel een onvolkomenheid, reken mensen daar niet op af.
Hij noemde in dit verband een prachtige zin uit het werk van Leonard Cohen, de dichter/zanger die deze week op 82-jarig leeftijd overleed.
There is a crack in everything, that’s how the light gets in.
Overal zit wel een barst in, zo valt het licht naar binnen.
Klik hier >>> voor ‘Anthem’ van Cohen.
Na afloop van de dienst zocht ik thuis naar aanleiding van het posterproject ‘Geloven doe je in de kerk’ naar informatie hierover op internet. Daar stuitte ik op de website van Lianne Post (Theoloog onderweg) die een blog heeft geschreven met de titel: “Geloven doe je in de kerk? Mopperen ook.” Lianne is een twintiger een geeft in heldere bewoordingen haar mening.
Vond ik leuk. Ook benieuwd naar Lianne’s blog? zie >>>.
Geef een reactie