15 november: de ‘Maandagavond-club’.

Al vanaf 1982 is er in Roden de maandagavondclub, destijds opgericht door de Raad van Kerken te Roden. Het is een gezellige club voor mensen met een verstandelijke beperking uit Roden, Leek en omgeving. Elke tweede en vierde maandag van de maand komen de leden samen in “De Deel” op de Brink; er wordt gezongen, verteld, geknutseld en spelletjes gedaan. Af en toe word ik gevraagd om een avond met ‘gitaar & zang’ aanwezig te zijn.

Gisteravond was ik er weer bij. Omdat ik niet de namen van iedereen ken krijgt iedereen van mij een sticker waar ze hun naam op schrijven, dan kan ik tijdens de spelletjes iedereen bij de naam noemen. Die spelletjes zijn eenvoudig maar zeer doeltreffend.
Bij het eerste onderdeel gisteravond neuriede ik een liedje en was het de bedoeling dat ze zouden raden wat de titel van het liedje was. De dames en heren zitten dan op het puntje van hun stoel. Meehummen.  Best lastig nog hoor….. bij het Wilhelmus is er wel herkenning, maar dat wordt gekoppeld aan voetbal: “Wij houden van Oranje!” riep Pieter. Bijna. Als ze een lied hebben geraden gaan we het hele lied met elkaar zingen. Maar bij het Wilhelmus zingen ze beslist minder hard dan bij “Zie ginds komt de stoomboot”. Johan wil eigenlijk alleen maar Sinterklaasliedjes zingen, dan leeft hij helemaal op.
Ik probeerde ook een kerstliedje. “Er is een kindeke geboren op aard.” Een leidster probeerde een afwezig meisje er wat bij betrekken. “Bij welk feest hoort dat Annemarie? Er is een kindeke geboren op aard.” Annemarie: “Is dat zo? Oké….”
Achteraf blijkt dat Annemarie haar gehoorapparaat niet in heeft. Richard loopt naar haar toe en geeft haar een goedbedoeld advies: “Je moet een nieuw gehoor-apparaat aan Sinterklaas vragen!”

Het Noach-spelletje gaf enorm veel reuring. Voor dit spel had ik een oud dieren-memory meegenomen. Alle deelnemers kregen één dierenplaatje, ik hield de andere helft. Vervolgens hield ik een plaatje omhoog en vroeg: Wie heeft dit dier? Hoe heet dit dier? Wat voor geluid maakt het? Ken je ook een liedje over dit dier? Zo ja, dat gingen we dan samen zingen. Grote pret. We zongen ‘Alle duiven op de dam’, ‘Guus kom naor huus want de koeien staon op springen’ ‘M’n tante uit Marokko (die van de kamelen)’; allerlei dieren passeerden de revue.

Ongeveer een uur ben ik met ze aan het zingen geweest. Voortdurend begeleid door Frits op de handtrommel, een aantal tamboerijnen, vier sambaballen en regelmatig enthousiast handgeklap.
Zingen is gezond, op zo’n avond merk ik dat dat écht zo is.
Ik knapte er in ieder geval ontzettend van op!

(De namen voor dit blog zijn gefingeerd ter bescherming van de deelnemers)