29 november: Boerenkool en goede eters.

Gerard heeft dit jaar fantastische boerenkool in zijn tuin.
We hadden natuurlijk een prachtige nazomer. Spekbonen, andijvie, sla, spinazie, rode bieten, zelfs de kalebassen deden het geweldig. En dat terwijl de moestuin in het voorjaar naar achteren is verplaatst naar een plek waar beslist geen ‘rijke akkerbouwgrond’ was.
Een vriend regelde een berg compost die werd vermengd met de schrale aarde en zowaar: een model groentetuin. Moeder Waninge zou trots geweest zijn,

Gisteravond zaten we met z’n zessen aan tafel. Twee nichtjes, (dochters van Gerards broer Jan) met hun mannen. Net als ons gezin ook al ‘internationaal’: één van de mannen komt uit België. Niet opgegroeid met stamppot. Maar inmiddels al wel zolang in Nederland dat hij het graag lust. Met z’n prachtige tongval vroeg hij zich af waarom er een potje zilveruitjes op tafel stond. Waninge gewoonte….persoonlijk vind ik het zonde van de boerenkool. Maar dit terzijde.

Een grote pan aardappels, een emmer vol boerenkool, een gebakken verse worst en een XXL-rookworst.  Gisteravond werd er weer goed gegeten. Ook een Waninge gewoonte.
Het komende weekend krijgen we alle kinderen thuis voor het vieren van Sinterklaas. We hebben nog boerenkool zat…..ik zal extra zilveruitjes inslaan.
Waninge’s hé?