20 april: Nachtvorst en spoken.

Moes-appel

De ofgelopen dagen beluusterde Gerard met een bezörgde blik de weersberichten.
“Lichte tot matige vorst”  weu d’r veurspeld.
Zien zörg betröf de fruitboompies in oonze tuun.
As een echte fruitteler was hij van de weke ’s aomnds al drok in de weer met de tuunsproeier.
De vorst trekt dan in het water en niet in de bloesem. Zegt men.

Stoofpeer

Woensdagmiddag kwam e thuus met 10 meter ‘Anti-vorst-doek’: heel dun doek da’j um een boom of een struuk hen kunt doen as bescherming tegen de vorst. Met ’n beiden drapeerden wij het doek um de bomen hen en met kniepers zetten wij het vervolgens vaste. Het was maar goed dat ’t niet hard weide, want aans hadden de bomen meer te lieden had van het doek in de wiend te wapperen dan van de vorst.

…. witte wieven…..

Het zag d’r hiel gek uut.

Toen ik gisteraomd om 23.00 uur vanuut de kamer de keuken in leup schruk ik.
Deur de glazen pui achter in onze woonkeuken ontwaarde ik wat ongewoons: groot en wit.
Hiel eem dacht ik an Witte Wieven (zie >>>) maor nao twee seconden wee ‘j dan: o ja, de inpakte bomen.

Vanmörgen drunk ik kovvie met de Witte Wieven.
Uut de wiend in de zunne, achterthuus.
Ze wollen gien kovvie um 10 uur.
Gien Drentse huusvrouwen dus.