Het gebeurt niet vaak dat ik twee dagen achter elkaar over hetzelfde onderwerp blog, maar nu kom ik er niet onderuit. ‘Het interview’ was voor mij het meest waardevolle van de dag van gisteren. Verwacht van mij geen kritisch verhaal, dat laat ik aan de cynische, sarcastische pratende hoofden bij de vaderlandse talkshow over.
Een uur en een kwartier zat ik geboeid te kijken en te luisteren. Verbazing over het prachtige bronzen hoofdje van baby Willem Alexander, gemaakt door Beatrix en het beeldje van diezelfde Beatrix die, druk boetserend, met haar bovenarm haar haar uit haar gezicht veegt.
Luisteren naar het vermakelijke verhaal over Nelson Mandela die zichzelf uitnodigde op hun huwelijk en ook daadwerkelijk kwam.
Ik kan me niet herinneren ooit zo’n persoonlijk interview met een lid van ons koningshuis te hebben gezien.
Voor het eerst was het een echt gesprek, het kwam in ieder geval niet erg geregisseerd over.
Aan de hand van beelden nam Alexander ons mee zijn leven in. Hij vertelde openhartig over zijn puberteit, over de relatie met zijn ouders. Hilversum 3 kwam voorbij en Koot en Bie. Wat herkenbaar!
Later kwam het gesprek op moeilijke periodes in zijn leven. De ziekte en het overlijden van vader Claus, het drama met Friso en de ramp met de MH 17.
Moeilijk om te zien vond ik. Het trekken van zijn mond, het verbijten van de tranen; dat hij het laat zien zegt iets over hoe hij koning wil zijn.
Anders dan zijn moeder. Hij wil zichzelf zijn en daar horen ook emoties bij.
Als het over zijn gezin ging zag je hem stralen. Een trotse vader.
Aan het eind van het gesprek kwam Maxima ter sprake.
“Ik heb het geluk gehad dat zij haar leven met mij wilde delen.”
Voorafgaand aan het gesprek sprak Willem Alexander de wens uit dat in dit interview de nadruk op zijn persoon zou komen te liggen.
Wat mij betreft helemaal gelukt.
Dit blog schrijf ik in de uren na de uitzending.
Ik heb nog geen reacties gezien of gehoord.
Er is vast wel weer iets niet goed.
Te enthousiast. Of ‘over the top’. Of te veel effectbejag.
Of weet ik veel waar men nu weer over valt.
Morgen is het Koningsdag; de koning wordt 50.
Bij ons gaat de vlag uit!
Sinet
Ik ben het roerend met je eens dat het een goed interview was. We zagen de persoon/mens WA en niet de koning.