Afgelopen weekend genoten we van een mini-vakantie in Enschede. Net als vorig jaar (zie 25 juli >>>) past Harriët op een huis van katteneigenaren die zelf op vakantie zijn.
Vrijdagmorgen vertrokken we; fietsen achterop de auto, spelletjes en breiwerk mee.
Nu ik dit schrijf is het zondagmiddag en zijn we op de terugweg naar Roden. Het lijkt wel of we een week zijn weggeweest; alle drukte van werk, huishouden en Rodermarkt was even weg.
We hebben Enschede en de omgeving op de fiets verkend; de wijk Roombeek, (na de vuurwerkramp helemaal vernieuwd) zag er flitsend uit met moderne architectuur (zie >>>).
Verder hebben de textielbaronnen eind 19e begin 20 eeuw grote landgoederen gesticht met weelderige parken er omheen; heerlijk om doorheen te fietsen.
Rondom Enschede fiets je door dorpjes als Usselo, Boekelo en Lonneker.
Waar je dan op het terras van zo’n nostalgische dorpskroeg een groot glas thee bestelt met arretjes-cake of een plak krentenwegge. Geserveerd met een kuipje boter.
Verder hebben we het vooral rustig aan gedaan. De hele zaterdageditie van het NRC gelezen. Pizza gegeten in de hippe ‘Happy Pizza’ in de binnenstad. Terrasje gedaan met wijn en loempia’s. Zaterdagavond maakten we het in de Italiaans aandoende tuin gezellig met kaarsjes, een tuinhaard en een spelletje Machiavelli.
Poes Zoever deed haar uiterste best om vrienden met mij te worden. Als Harriët even niet de buurt was ging ze zielig bij haar lege bakje zitten en keek mij smekend aan.
Maar dat hielp niet; ze had al eten gehad. ‘
’s Morgens stond ze bij de slaapkamerdeur te wachten. Zodra ik de deur opendeed ging ze me voor de voeten lopen, kriebelde langs mijn benen en keek verwachtingsvol omhoog.
Maar ook nu stelde ik haar teleur; ik weet niet eens waar haar eten staat.
Zodra er eten in haar bakje zat werd ik weer genegeerd.
Fijn.
Want katten en ik……
Geef een reactie