Vanmorgen liep ik met collega Jacquelien naar de warme bakker.
We zijn vandaag verhuisd naar een nieuwe werkplek en we vonden dat een goede reden om de collega’s (en onszelf) te trakteren.
Onderweg kwamen we langs een vijver waar een moeder meerkoet apetrots met haar twee kuikentjes op een nest zat.
In augustus! Jacquelien vermoedde dat het wel een ’tweede broedsel’ zou zijn.
Wij waren helemaal vertederd en daalden af in het hoge gras om foto’s te maken.

Bij de bakker kocht ik Deense krakelingen, aardbeienschelpjes en roomcroisants en een half uur later zaten we met een groepje collega’s aan de koffie.

“Wat is de reden van deze traktatie?”
“Onze nieuwe werkplek!”
Niets bijzonders eigenlijk; we verhuisden naar een andere kamer met meer licht en meer ruimte, maar we vonden het toch een reden om deze dag een feestelijk tintje te geven.
Bovendien waren Jacquelien en ik weer eens samen aan het werk: dat is bijna nooit. Wij hebben een duo-baan en zij werkt op de dagen dat ik er niet ben.
We zijn een goed geölied team;  we bellen minstens twee keer in de week voor overdracht, mailen elkaar veel en zo heel af en toe zien wel elkaar. Vandaag dus ook!

We waren vanmorgen mooi op tijd aanwezig om de handen eens flink uit de mouwen te steken: kast uitpakken, verhuizen, schoonmaken, stofzuigen, kortom genoeg te doen.
Toen we de kamer binnenliepen bleek dat de kast en de bureau

Gebak!

laden allemaal al verhuisd waren. Collega Rien had dat al voor ons gedaan! Koesteren zo’n man.
Dus toen waren we binnen een uur al helemaal ingericht.

We waren het er over eens dat de meerkoetjes, het gebak , de nieuwe werkplek én Rien de waarde van onze dag in hoge mate hadden bepaald: topdag!