In deze maanden viert bijna iedereen vakantie. Ondanks het feit dat onze vakantie al meer dan een maand achter ons ligt doe ik ook nog van harte mee aan het vakantie vieren. Vorige week fungeerde ons huis als een soort Bed & Breakfast voor mijn tante, de jongste zus van mijn vader.
Op dit blog vertelde ik al vaker over onze gezamenlijke dagjes uit en de zorgen rondom haar dementerende man. (zie 7 februari >>>)
Na zes jaar was de situatie thuis onhoudbaar geworden; enkele weken geleden is hij opgenomen in een beschermde woonvorm.

Jarenlang mantelzorger zijn, het is loeizwaar. “Kom een paar dagen bij ons logeren” stelde ik haar voor “kun je bijkomen en kunnen wij van elkaars gezelschap genieten.”
En dat deden we.

Woensdagmiddag 2 augustus zat ik met haar en mijn moeder op een zonovergoten terras op de Brink in Diever met op tafel voor ieder van ons een bolletje roomijs, warme kersen en een toef echte slagroom.
Donderdag zochten we met z’n tweeën Carlijn op in Leeuwarden. We maakten een lange wandeling door de stad, bezochten winkeltjes, kochten onderbroeken en sokkenwol, dronken koffie, thee, wijn en een lekker broodje en eindigden op het platje achter Carlijn’s studentenkamer.

Vrijdag sliepen we lekker uit en boemelden we wat door Roden. Markt. Daan Nijman. Samen koffiedrinken aan onze keukentafel.

…. paars en wit ….

Vakantie-technisch gezien niet bijzonder.
Geen ongerepte koraalriffen of eindeloze gletsjers.
Maar voor mijn gevoel wel ‘all inclusive’: samen gezellig op z’n tijd eten & drinken, lange gesprekken voeren en veel tijd en aandacht voor elkaar.
Zonder plastic armbandje van het resort …… en ook lang zo duur niet!
Ik kreeg een boeket voor ‘de goede zorgen’ dat ik zelf mocht samenstellen: ik koos voor de kleuren paars en wit. Het staat al een aantal dagen te geuren op mijn aanrecht; zo geniet ik nog even na van deze bijzonder waardevolle vakantie!