In deze periode trek ik veel op met Wim Opgelder.
Daar weet Wim zelf niks van, die is waarschijnlijk lekker vakantie aan het vieren.
Hij heeft een oefen-cd ingezongen voor het projectkoor waar Gerard en ik ons voor hebben opgegeven. (zie 10 juli >>>). De alt-bestanden heb ik op mijn telefoon gezet en die beluister ik op momenten dat het even uitkomt.

Op de fiets naar Groningen, tijdens het stofzuigen/soppen/koken, tijdens de yogaoefeningen vroeg in de morgen, ja soms zelfs tijdens het douchen; Wim is alom vertegenwoordigd. Inmiddels heb ik het al zo vaak gehoord dat ik hele stukken mee kan zingen en heel af en toe zoek ik het stuk op op YouTube en probeer ik als alt mee te doen. Dan blijkt steeds weer dat ik nog goed moet oefenen.

Gerard en ik verheugen ons op de repetites, die beginnen eind september. Dan heeft iedereen de hele zomer de tijd gehad om het stuk in te studeren, dan zing je als koor zo een eind weg. Dan ben ik eigenlijk ook wel benieuwd naar onze uitspraak van het Duits. Cantrix Erica was altijd erg gespitst op ‘een mooie dunne L en een zachte CH’. Wim laat op de oefen bestanden een licht Nederlands getint Duits horen… maar dat is hem vergeven. Het is een heidens karwei om zo’n oefen cd helemaal in te zingen en ik heb er ontzettend veel baat bij dat ik het op deze manier kan instuderen.

Afgelopen zaterdag tijdens het klussen bij Carlijn zong Harriët ineens “Wa-ha-ha-ha-ha-chet auf….”.
Had ze van mij; dat schijn ik soms te zingen of te fluiten.
Vervolgens zit het dan weer de hele dag in mijn hoofd.
Blijf je in ieder geval wakker: “Wachet auf, wachet auf, wachet auf!”