3 september: ‘Full house’

Gisteravond stond ik op de overloop vlak voordat we naar bed gingen en alle drie andere slaapkamerdeuren waren dicht. In elke kamer bivakkeerde een dochter met een vriend.
“Full house” dacht ik.

Vroeger, toen alle dochters nog thuis woonden was dat heel gewoon.
Toe ze klein waren gingen we ’s avonds nog even bij ze kijken, maar op een gegeven moment hoefde dat niet meer. Wilden ze dat niet meer, kan ik beter zeggen.
Een ‘full house’ heb ik nog zo’n twee, drie keer per jaar. Als Frea en Jon overkomen uit Engeland passen de anderen hun agenda’s daarop aan en komen ook bij ons.
Heerlijke weekenden zijn het.

Deze keer had ik helemaal niets aan voorbereiding kunnen doen in verband met de zorgen rondom mijn moeder. Waar ik anders altijd kilo’s aardappels schil voor een pan stamppot of tijden champignons, uien en groente sta te snijden voor in de pasta, had ik nu niet eens boodschappen gedaan. Was ook niet erg. Gerards oplossing: we gingen gisteravond met de hele club uit eten in Assen, in buffetrestaurant Jasmin Garden. Daarna zaten we tot middernacht bij kaarslicht met z’n achten het maffe spel “Weerwolven” te doen. Bier, wijn en chips had ik gelukkig nog in huis.
Vanmiddag kookte ik een grote pan tomatensoep en Gerard haalde stokbrood en een aantal pizza’s uit de supermarkt.

Dochter Harriët zat zich vanmorgen te verkneukelen over het feit dat ‘Heel Holland bakt” vanavond weer begint. “Kunnen we dat niet met z’n allen hier kijken?”
Tuurlijk.
Dit weekend ben ik tussendoor gewoon naar mijn moeder geweest, heb haar met raad en daad bijgestaan en vanmiddag heb ik met Carlijn met haar gewandeld in het park.
Een full house kost veel energie, maar geeft aan de andere kant ook heel veel energie terug.
Frea en Jon blijven nog een week.
Ik ben van plan om daar vooral van te genieten!