8 oktober: Invasie van Canadezen!

In juni brachten wij  een bezoek aan familie in Canada. Daarover schreef ik destijds een aantal blogs. We nodigden de familie daar uit om ook eens een tegenbezoek te brengen aan Nederland; we hadden een neven-en-nichten-Waninge reünie in de agenda’s staan op 14 oktober en zeiden gekscherend: daar horen jullie ook bij!

In augustus kregen we al een apje van Judy: “I’m coming!” Een aantal weken later appte ze weer: “I’m bringing my brother Fred with me, do you have room enough for the two of us?”
Halverwege september kwam er een mail van Margareth. Of ze ook welkom was. Tuurlijk! Wij hebben drie dochters in huis geherbergd, dus wij hebben drie slaapkamers……

Gisteren haalden Gerard, Hennie en Jan ze op van Schiphol. De Canadezen lieten van tevoren al weten: “O, we are so exited!” Nou, anders wij wel. Ik maakte een grote pan nasi goreng met kipsate; rond 17.00 uur was het spul in Roden. Wat heerlijk om elkaar weer te ontmoeten en elkaars verhalen te horen. Het fotoboek dat ik gemaakt had van onze Canada – reis werd bewonderd en we hieven het glas op de aangehaalde familiebanden.

Gisteravond zaten we in een kring om onze salontafel. Half in het Engels, half in het Nederlands kletsten we elkaar de oren van het hoofd. Toen ze gisteravond rond 22.30 uur gingen slapen (met een behoorlijk jet-lag) bedankten ze ons voor de gastvrijheid. “You’re welcome!” zeg ik dan maar. Dat waren we bij hen immers ook!

We wezen ze voor de volgende morgen alvast waar ze de ontbijtspullen konden vinden. Judy ontdekte drie soorten hagelslag : vlokken, chocoladehagel en vruchtenhagel. Ze zette de pakken naast elkaar en maakte een foto voor haar man en dochter. “I ‘m in Holland!’

Vandaag ga ik pannenkoeken voor ze bakken.
Met stroop.