Zondagmorgen. Gerard moest al op tijd weg om de activiteiten markt van de ZWO voor te bereiden. De Canadese gasten gingen koffiedrinken bij een ander familielid en om 9.45 u wandelde ik naar Op de Helte voor het bijwonen van de wekelijkse viering van onze PKN-gemeente. Toen ik naast Gerard zat zei hij dat hij een schilderij wilde kopen; in de hal waren de kunstwerken te bewonderen die zijn gemaakt voor de ZWO-kalender van 2018.
O?
Zonder overleg?!?
Toen ik na de viering ging kijken welke hij bedoelde snapte ik het meteen; inmiddels heb ik al met de kunstenares afgesproken dat wij hem na de tentoonstelling van haar kopen.
We zeggen nog even niet welk kunstwerk het is.

De viering stond in het teken van de gelijkenis die Jezus vertelt over iemand die een wijngaard aanlegt. Hij stelt pachters aan die de wijngaard voor hem beheren. Als hij vervolgens knechten stuurt om de oogst op te halen worden die knechten mishandeld en vermoord. Als hij tenslotte zijn zoon stuurt wordt die ook vermoord.

Recht en onrecht.
Rechtsbetrachting of rechtsverkrachting.
De preek kwam akelig dichtbij onze huidige maatschappij. De predikant fileerde de uitspraken waarmee wij dagelijks door politici, bankiers en ondernemers om de oren worden geslagen.
En dat schuurde.
Dat voelde erg ongemakkelijk.
Want welke rol spelen wij in onze maatschappij?
“Het gaat toch goed? ”
Waarom is de voedselbank dan nog nodig?

De voorganger vertelde over het stemmetje van zijn geweten.  Over je eigen rol.
“Eigenlijk zou ik….maar het geeft zo’n gedoe….”
De dominee was heel eerlijk.
“Ik smoor het stemmetje. Het is te moeilijk. Wat moet ik nou met een verhaal over honing die bol staat van insecticiden.”
Benieuwd naar het hele verhaal van Meijles? Luister dan hier Kerkomroep >>> naar een weergave van viering. De preek begint bij 39.00 minuten. (Op de Helte, zondag 8 oktober, klik op luisteren, dan met het ’tijdbolletje’ schuiven naar 39.00).

De organist speelde na de uitleg een bewerking van het lied “Wat zijn de goede vruchten. die groeien aan de geest?’
Dat lied had eigenlijk na de preek gezongen moeten worden. Want wat zijn de goede vruchten? Op internet vond ik een mooie afbeelding met een opsomming.
Tijdens de koffie sprak ik met Netty over deze preek. Ze zei:
“Wat moet je met alle onrecht in de wereld. Wat kun je er als individu aan doen? Ik probeer maar op mijn eigen vierkante meter het goede te doen. Daar heb ik m’n handen al vol aan. Mijn moeder zei altijd: Breng maar eens een pannetje soep naar je zieke buurvrouw. ”
Spijker op z’n kop.
De spijkers kwamen deze zondag nog eens voorbij, daarover meer in het blog van morgen.

PS. Na de koffie sprak ik Jaap. Hobby-imker. Hij was verdrietig omdat de honing en de bijen zo negatief in het nieuws waren gekomen.
“Bijengif in de honing!” schamperde hij. “Bijengif krijg je in je lichaam als de bij je prikt en zit beslist niet in de honing.”
Zo ist.
Allemaal naar Jaap voor honing.