De waarde van de dag kan iets heel simpels zijn. Gisteren waren dat de twee dingen uit de titel van dit blog.
De weken rijgen zich aaneen na het overlijden van ma, gisteren een maand geleden. Minstens twee keer in de week rijd ik naar Hoogersmilde en pak de Yaris vol spullen uit haar huis. Thuis zoek ik het allemaal uit en zorg dat alles een goede bestemming krijgt.
Daarmee zijn mijn dagen naast werk en huishouden behoorlijk vol.
Een morgen geen wekker en uitslapen voelt dan als een grote luxe.
Tot kwart over negen!

Gisteravond begon RTL 8 tot mijn grote vreugde met het uitzenden van het tweede seizoen van Inspector Morse.
Opgenomen in Oxford eind jaren 80. Via de digitale ontvanger kan ik bij een serie de opname zo instellen dat alle afleveringen van een seizoen worden opgenomen. Zo mis ik nooit Blauw Bloed, Met het mes op tafel, Verborgen verleden, Hendrik Groen en nog een aantal andere favoriete TV-programma’s.

En daar zat ik dan gisteravond; met mijn breiwerk op de bank te genieten van een nog niet zo oude Morse met een piepjonge Lewis.
Deze aflevering, ’the Wolvercote Tongue’,  had ik nog niet gezien; 30 jaar geleden had ik minder tijd voor televisie kijken en had je nog geen ‘uitgesteld kijken’.
Toen had je ook nog geen computers en  geen mobiele telefoons.
Trage televisie is het.
Morse met z’n klassieke muziek.
Z’n drank.
Z’n onhandigheid met vrouwen.
Z’n snobisme op het gebied van literatuur en geschiedenis.
Heerlijk.
Volgende week donderdag weer!