Gistermorgen maakten we in de PKN-viering in de Catharinakerk kennis met David; de eerste figuur in een rij van bijbelse personen die we in het Adventsproject van dit jaar voorbij zien komen.
We zagen hem in verschillende hoedanigheden: herdersjongen, vechter (tegen Goliath), vriend (van Jonathan), versierder (van o.a. Batseba) en als koning van Israël.
Verder zagen we hem nog als ‘singer-songwriter’ en als de eerste muziek – therapeut in de geschiedenis (met zijn harp bij de driftige Saul).
Volgens de voorganger schreef en zong David zijn eigen Arbeidsvitaminen. De kinderen hadden geen idee wat dat was. “Dat was vroeger een radioprogramma!” vertelde hij toen. Dit leverde nogal wat rumoer op in de kerk, want alle Radio 5 luisteraars luisteren nog elke morgen van 10.00 – 12.00 uur naar de Arbeidsvitaminen, gepresenteerd door Hans Schiffers. Dominee Elbert hoort al lang bij de doelgroep van Radio 5, maar is kennelijk geen fan. Iemand die nog niet bij doelgroep hoorde riep: “We hebben tegenwoordig toch Spotify!”
Het levensverhaal van David is een successtory: van herdersjongen tot koning!
Maar hij is qua levenswandel natuurlijk niet onbesproken.
“Hij bewandelde de smalle weg, maar nam als het hem uit kwam ook heel graag de brede weg.” zei de dominee hierover.
David was net als wij ook maar gewoon een mens.
En zo kom ik bij de titel van dit blog, het was één van de zinnen uit de overdenking die me bijbleven.
Geloven is geen standpunt, het is een beweging, een leerweg. De bijbel staat vol met leer-verhalen. We leren van anderen en we leren van onszelf. David laat ons zien dat ons hele leven een leerweg is en dat God op die weg naast ons staat. Leef, doe wat je hart je ingeeft en wat op je pad komt, haal het beste uit jezelf, maak fouten, maar doe daarbij ook heel veel goede dingen!
Als rode draad in deze viering fungeerde Psalm 25, een lied geschreven door David. We zongen enkele coupletten en de lezing was uit de Naardense vertaling vanuit de oorspronkelijke Hebreeuwse en Griekse grondtekst van het Oude Testament. Met mijn liedboek opengeslagen bij Psalm 25 luisterde ik naar de lezing en vergeleek zo de ‘berijmde’ tekst met de oorspronkelijke bewoordingen.
Mooi.
(Na afloop van de viering kreeg ik de tekst van de vertaling, klik hier Psalm 25 Naardense vertaling – Pieter Oussoren voor een PDF.
Leg je liedboek er eens naast met diezelfde psalm en vergelijk de zinnen. Jaren hebben we de coupletten van Psalm 25 gezongen; met deze oorspronkelijke tekst ernaast wordt je even weer bepaald bij wat David heeft geschreven.)
Aan het eind van de ochtend praatten Gerard en ik nog even na over de viering.
David had het niet gemakkelijk in zijn leven.
Gerard zei met de koffie treffend: “Soms heb je snelweg, soms heb je een modderpad”.
Geef een reactie