Gisteravond keken we rond 23.00 uur naar RTL Late Night met Umberto Tan.
Meestal is dat niet zo’n hoogtepunt in mijn dag dat ik daar een ‘waardevol’ blog aan wijd, maar gisteravond werd ik geraakt.
Het onderwerp was ‘Smartphone-gebruik in het verkeer’.
Aan tafel zat Michael Kulkens, de vader van Tommy-boy, een jongen die op 13-jarige leeftijd verongelukte. Hij zat verdiept in zijn telefoon op de fiets en werd geschept door een auto.
De vader vertelde over het afschuwelijke moment dat de politie aanbelde om te vertellen dat zijn zoon werd gereanimeerd en dat hij in een ambulance op weg was naar het ziekenhuis.
Hij is naar aanleiding van het ongeluk en de dood van zijn zoon begonnen met aandacht vragen voor de gevaren van gebruik van de smartphone in het verkeer.
(zie stichting TButterfly >>>) Hij gaat nu bij scholen langs om te vertellen over de gevolgen van telefoongebruik in het verkeer en hij spreekt ook ouders aan op hun gedrag.
Want: hoe kun je je kind verbieden om op de fiets op de telefoon te kijken als je zelf achter het stuur van je auto app’jes zit te versturen?
Gisteravond wees hij ons op de campagne ‘Wees geen Smombie!”
Smombie is een samenvoeging van de woorden Smartphone en Zombie.
De boodschap is duidelijk: DOE HET NIET!
DOE HET ECHT NOOIT!
Het is levensgevaarlijk.
Je ziet het toch om je heen gebeuren: iemand die voor je rijdt slingert een beetje en gaat steeds langzamer rijden. Dan hou ik al afstand……
Er gebeuren veel te veel ongelukken door telefoongebruik in het verkeer.
De vader hoopt met zijn actie te bereiken dat mensen zich bewust worden van hun gedrag.
Door het woord ‘Smombie’ te gebruiken wil hij het ‘BOB-effect’ bereiken: iedereen kent de gevaren van alcohol in het verkeer en ‘de Bob’ is helemaal ingesleten in ons taalgebruik.
Toen ik een nieuwe telefoon kreeg was ik in het begin ook steeds afgeleid; je bent toch nieuwsgierig…..
Wie heeft er ge-appt? Heb ik een mail? Bij ieder geluidje pakte ik mijn telefoon.
Dat beviel me helemaal niet.
Inmiddels heb ik het apparaat permanent op de ‘niet storen’-functie staan.
Hij maakt zelfs geen geluid als ik gebeld wordt. Hij ‘belt’ pas als hetzelfde nummer twee keer binnen het kwartier belt.
Mis ik iets?
Nee.
Ik kan zien dat iemand heeft gebeld, die bel ik terug op een moment dat hij het mij uitkomt.
App’jes en mailtjes lees ik als ik tijd heb en dat is nog best vaak.
In de auto en op de fiets zit mijn telefoon altijd in mijn broekzak en Gerard en de kinderen weten: als mama onderweg is, is ze niet bereikbaar.
De actie ‘Wees geen Smombie’ ondersteun ik van harte.
DOE HET NIET!
DOE HET ECHT NOOIT!
Je wilt toch niet dat iemand naar je roept; “Hé! Smombie!”
Of dat de politie bij jou thuis moet aanbellen…….
Geef een reactie